چکیده هدف از انجام این پژوهش تبیین رابطه هوش سارمانی و یادگیری سازمانی با توانمندسازی کارکنان دانشگاه علمی-کاربردی شیراز در سال 91 بوده است.این پژوهش به روش توصیفی از نوع همبستگی انجام شد است.جامعه آماری این پژوهش110 نفر که شامل کلیه کارکنان دانشگاه علمی-کاربردی شیراز بودند.برای تعیین حجم نمونه از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد.حجم نمونه مورد مطالعه بر اساس جدول مورگان 92 نفر انتخاب شد.جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد هوش سازمانی(آلبرخت) ،یادگیری سازمانی(نیفه) و توانمندسازی(اسپریتزر) بهره گرفته شد.برای تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آماری میانگین و انحراف معیار ،ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد.نتایج حاصله نشان داد که بین هوش سازمانی و یادگیری سازمانی با توانمندسازی رابطه معناداری وجود دارد.هوش سازمانی از طریق مولفه های چشم انداز استراتژیک،سرنوشت مشترک،تمایل به تغییر،تعهد و خوشبینی،و همخوانی میتواند توانمندسازی را پیش بینی کند و یادگیری سازمانی نیز از طریق مولفه های چشم انداز مشترک،اشتراک دانش،تفکر سیستمی و شایستگی های کارکنان قادر به پیش بینی توانمندسازی میباشد.