در این تحقیق پارامترهایی از قبیل درصد ریشه زایی، تعداد ریشه، قطر ریشه، طول ریشه، تعداد برگ جدید، تعداد شاخه جدید حاصله و میزان ماده خشک ریشه ها مورد اندازه گیری قرار گرفتند. در بخش درون شیشه ای نیز ریزنمونه های مختلف (تک گره ساقه، برگ و مریستم انتهایی) در محیط های کشت ریزازدیادی با ترکیبات مختلف هورمونی کشت شدند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده های بدست آمده از بخش گلخانه ای نشان داد که اثر بستر کشت و اسید ایندول بوتریک بر روی صفات درصد ریشه زایی، تعداد ریشه، قطر ریشه، طول ریشه و وزن خشک ریشه معنی دار بوده است و بیشترین میانگین ها در این صفات در غلظت 8000 میلی گرم در لیتر مشاهده شد و بهترین بستر نیز بستر کوکوپیت+پرلایت+ماسه می باشد. زمان قلمه گیری نیز روی ریشه زایی قلمه ها اثر معنی داری داشت طوری که بهترین ریشه زایی مربوط به تیرماه بود