نشانگرهای تکثیر کننده قطعات چند شکل (srap) برای بررسی تنوع ژنتیکی 39 ژنوتیپ انگور شامل 29 رقم زراعی ایرانی، 10 ژنوتیپ وحشی ایرانی و 7 رقم خارجی مورد استفاده قرار گرفتند.همه نمونه ها از ایستگاه تحقیقات کهریز در آدربایجان غربی جمع آموری شدند. از بین 13 جفت آغازگر srap جفت 6 جفت آغازگر انتخاب شدند، که قابلیت تکثیر باندهای چند شکل و واضح را دارا بودند. در کل 21 باند تکثیر شد که65/66 درصد آن ها چند شکل بودند. میانگین محتوای اطلاعات چند شکل (pic) 42/0 بدست آمد. آنالیز خوشه ای upgma براساس وجود و عدم وجود باند انجام شد. جفت آغازگر 2em-1me حداکثر تعداد باند (6) و جفت آغازگرهای 2em-4me و 3em-5me حداقل تعداد باند (2) را تکثیر کردند. سطح چند شکل به صورت تعداد باندهای چند شکل به ازای هر آغازگر 50 تا 3/83 درصد محاسبه شد. ضریب تشابه جاکارد بین 44/0 تا 1 بدست آمد. دندروگرام با استفاده از نرم افزار 02/2 ntsys ترسیم شد که 5 خوشه اصلی را مشخص کرد. در بخش مورفولوژیکی 38 صفت مورد مطالغه قرار گرفت. دندروگرام حاصل 4 گروه اصلی را مشخص کرد که ژنوتیپ های 1w و 2w درون گروه چهارم بیشترین تشابه را نشان دادند.