نام پژوهشگر: سروش خسروی
سروش خسروی جلال رضایی نور
بخش عمده موفقیتهای سازمان پروژه محور در بقا و ادامه حیاتش، مربوط به تجربیات و دانشی است که در خود ذخیره دارد. قسمتی از دانش و تجربه ذخیره شده مربوط به تواناییهای سرمایه دانشی و قسمت دیگر آن در بانکهای دانشی آن سازمان نهفته است. با گذر عمر سازمان و تجربیات جدیدتری که در زمینه انجام پروژه های متعدد کسب می کند، لزوم سازماندهی و ایجاد سیستم مدیریت دانش در آن اهمیت بیشتری پیدا می کند.علی رغم مطالعات فراوان در زمینه مدیریت دانش و عوامل موثر بر آن، مطالعات جامع و مدون در زمینه پیاده سازی سیستم مدیریت دانش در سازمانهای پروژه محور، اندک است. هدف از این تحقیق شناسایی غوامل موثر بر پیاده سازی سیستم مدیریت دانش در سازمان پروژه محور و پیاده سازی آن در قالب مدل مرحله ای و چارچوب مشخص می باشد.این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ها، توصیفی- پیمایشی می باشد. مدل تحقیق با استفاده از روش تحقیق تئوری زمینه یابی (داده بنیاد) و با استفاده از نظرات متخصصان و اساتد مدیریت دانش تهیه شده و با استفاده از پرسشنامه و داده های بدست آمده از آن، آزمونهای آماری در مورد آن داده ها صورت گرفته و مدل ارائه شده مورد آزمون قرار گرفت.در بخش آزمونهای آماری استنباطی با کمک آزمون اسپیرمن تاثیر متغیرهای بدست آمده از مصاحبه ها در پیاده سازی سیستم مدیریت دانش مورد سنجش قرار گرفته و با کمک آزمون فریدمن به رتبه بندی آنها پرداخته شد.نهایتا با کمک آزمون همبستگی تاثیر متغیرها در مجموعه های در نظر گرفته شده در قالب مدل پارادایمی تئوری زمینه یابی، مورد سنجش قرار گرفته و ایجاد ارتباط مستقیم بین هر یک از مجموعه ها به تایید رسید. بر طبق داده های گردآوری شده از پرسشنامه، از مجموعه شرایط علی، تعیین استراتژی مدیریت دانش، از مجموعه شرایط مداخله گر، ساختاردهی به دانش، از مجموعه بسترحاکم، فرهنگ سازمانی، از مجموعه پدیده اصلی، مشارکت پرسنل در برنامه مدیریت دانش، از مجموعه کنشها و تعاملات، متغیر تاکید بر آموزش ضمنی، و از مجموعه پیامد، متغیر توجه پرسنل به محیط داخل و خارج سازمان، بالاترین رتبه ها را به خود اختصاص دادند.
سروش خسروی عباسعلی فرداد
بر خلاف تیوریهای رایج گذشته که احتراق آلومینیم را غالبا در فاز بخار و کنترل شده با دیفوژن می دانستند تحقیقات اخیر نشان می دهد در برخی شرایط و اکنشهای فاز جامد(مایع)-گاز یا احتراق با کنترل سینتیکی نیز نقش موثری در پیشبرد فرآیند احتراق دارند. روشهای مختلفی برای تعیین نقش سینتیک و دیفیوژن در احتراق ذرات فلزی وجود دارد. از جمله آنها مشاهده مستقیم تصاویر شعله، بررسی تغییرات زمان احتراق با قطر ذرات و حساسیت آن نسبت به مقدار اکسیژن است. آزمایشات نشان می دهد در اندازه های زیر 50 میکرون سینتیک نقش قویتری نسبت به دیفیوژن دارد.