در حال حاضر توسعه مواد الکترودی جدید برای استفاده در تعیین ترکیباتی که از نظر کلینیکی، صنعتی و زیست محیطی دارای اهمیت هستند‏، از حوزه های تحقیقاتی بسیار فعالی هستند. l-سیستئین یک a-آمینو اسید حاوی گوگرد است که به علت نحوه ترکیب شدن خاص آن و نگهداری ساختار پروتئین ها در بدن، نقش مهمی را در سیستمهای بیولوژیکی ایفا میکند. در این تحقیق اکسایش الکتروکاتالیتیکی l-سیستئین بر روی الکترود کربن مایع یونی (cile) اصلاح شده با کمپلکس ترپیریدین مس(ii) (4-tolyl-2,2:6,2"-terpyridine copper(ii)) در محلول naoh 0.1 m مطالعه گردید. سیستئین در الکترود اصلاح شده در یک پیک آندی پتانسیل حدود 0.6v اکسایش یافت. بر روی الکترود کربن مایع یونی (cile) برهنه هیچ پیک آندی مشاهده نشد اما جریان در پتانسیل حدود 0.7v افزایش یافت. نتایج نشان می دهد که این کمپلکس اثر الکتروکاتالیتیکی قابل توجهی دارد که باعث می شود این بیومولکول در پتانسیل های پایین تری اکسایش یابد. جریان کاتالیتیکی با غلظت سیستئین نسبت مستقیم داشته و باعث شده منحنی کالیبراسیون با یک قسمت خطی بر روی محدوده غلظت ?m 0.1-40 ظاهر شود. پاسخ چهار الکترود مشابه به صورت جداگانه در مقابل ?m 2 سیستئین اندازه گیری شد و rsdهای % 1.5 بدست آمد که تأییدکننده تکرارپذیری بالای این روش می باشد. گزینش پذیری الکترود پیشنهادی در مقابل موادی نظیر ascorbic acid، tyrosine، glucose و glycine مورد بررسی قرار گرفت و مشخص گردید که هیچ کدام از آن ها با تشخیص سیستئین تداخلی ندارند. این روش با موفقیت برای تعیین سیستئین در نمونه های سرم به کار برده شد.