پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر روش تدریس مبتنی بر زیبایی شناسی بر پیشرفت تحصیلی درس علوم دانش آموزان دختر و پسر پایه پنجم مقطع ابتدایی دبستان های شهرستان بابلسر صورت گرفت . این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه می باشد .به همین منظور تعداد 168 نفراز دانش آموزان پسر و دختر مشغول به تحصیل در پایه پنجم ابتدایی به روش غیر تصادفی انتخاب شدند. سپس آزمودنی ها به صورت تصادفی ساده در گروههای آزمایشی و گواه قرار گرفتند (4 گروه آزمایشی و 4گروه گواه). آزمودنی های گروه آزمایش به مدّت 12جلسه، تحت آموزش روش های تدریس مبتنی بر زیبایی شناسی که شامل(روش ایفای نقش، روش استفاده از ریتم و موسیقی وروش استفاده از رنگ و شکل تصویر) بود، قرار گرفتند، اما گروه گواه هیچ گونه آموزشی را دریافت نکرد . پس از آن ،در هر دو گروه آزمایش و گواه ،پس آزمون( بلافاصله پس از اتمام دوره آموزشی) و آزمون پیگیری (پس از گذشت 2 ماه) بدون اطّلاع قبلی دانش آموزان به اجرا در آمد. در پایان داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد. نتایج تحلیل کواریانس یک راهه نشان دادکه اولاً: روش تدریس مبتنی بر زیبایی شناسی بر پیشرفت تحصیلی درس علوم دانش آموزان گروه آزمایشی تأثیر مطلوبی دارد، ثانیاً: تأثیراین روش بر پیشرفت تحصیلی دو گروه از دانش آموزان دختر و پسر تفاوت معنی داری ندارد. همچنین نتایج تحلیل کوواریانس با اندازه گیری مکررنشان داد که از نظر ماندگاری اثرات آموخته ها، در گروه آزمایشی که از هر سه روش تدریس مبتنی بر زیبایی شناسی یعنی (ایفای نقش، ریتم و موسیقی ورنگ و شکل و تصویر) جهت آموزش استفاده کردند، ماندگاری بیشتری مشاهده شده است. اما در سه گروه آزمایشی دیگر که از هر یک از روش های تدریس مبتنی بر زیبایی شناسی به تنهایی استفاده شده این ماندگاری مشاهده نشده است. بر مبنای نتایج این پژوهش می توان به معلّمان مقطع ابتدایی پیشنهاد کرد که به جای استفاده از روش های تدریس سنتی و غیر فعال از روش های تدریس مبتنی بر زیبایی شناسی جهت پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در درس علوم و همچنین سایر دروس بهره گیرند .