افزایش میزان انتقال حرارت و کاهش درگ از جمله مسائل بسیار مهم در علم مهندسی بوده و تحقیقات بسیاری در این زمینه انجام گرفته است. تحریک لایه مرزی با استفاده از موانع از جمله روش های نوینی است که تحقیقات درباره آن در حال گسترش هستند. ایجاد محرک در درون لایه مرزی سبب می شود که در اثر برخورد جریان با آن ها، الگوی جریان عوض شده و پایداری لایه مرزی از بین برود. شکل و موقعیت مانع برای این تغییر بسیار بااهمیت تلقی می شود. می توان با قرار دادن مانع با ابعاد و فواصل متغیر در لایه مرزی، اثر چهار عامل نقطه سکون، جت سیال درون لایه مرزی، گردابه ها و جدایش لایه مرزی را در میزان افزایش و یا کاهش ضریب انتقال حرارت متوسط صفحه تخت در ناحیه تحریک شده مورد بررسی قرار داد. در این پروژه اثر تحریکی موانع مستطیلی با نسبت ابعاد 4،3،2،1و5 در فواصل قائم 6،5،4،3،2،1،0و12 میلی متر از صفحه در درون لایه مرزی، بر روی ضریب انتقال حرارت به صورت آزمایشگاهی بررسی می شود. جهت انجام آزمایش ها از تونل باد به ابعاد 30×30×200 سانتیمتر و از المنت های حرارتی جهت ایجاد حرارت با شار ثابت استفاده شده است. دما توسط دماسنج در فاصله طولی 133 سانتیمتری تا فاصله 170 سانتیمتر و با گام 6 میلی متر اندازه گیری شده است و در نهایت برای کم شدن خطاها ضریب انتقال حرارت را با نتایج آزمایشگاهی ضریب انتقال حرارت صفحه بدون مانع بی بعد نموده ایم. در این تحقیق توانستیم تأثیر مثبت موانع را نشان دهیم و فاصله 2 میلیمتر مانع از صفحه را بعنوان فاصله بهینه در افزایش انتقال حرارت صفحه بیان نماییم. همچینین از بررسی موانع مختلف با یکدیگر نتیجه و روند خواصی را مشاهده نکردیم.