نمایشنامه نویسی کودک و نوجوان، کاری تخصصی است، که به شناخت دنیای کودک و تخیل قوی احتیاج دارد و درونکاوی و بازگشت واقعی به خاطرات کودکی، لازمه نوشتن در این نوع ادبی است. در این پژوهش با روش فنون ادبی با تحلیل ساختاری و محتوایی، به مفهوم نمایشنامه، ویژگی ها و ساختار(موضوع، شخصیت، گفتگو، کشمکش، پیرنگ، طرح و...) و همچنین به مضامین اخلاقی، دینی، اجتماعی، تاریخی، فرهنگی و ملی و وطنی که در نمایشنامه های کودک نمایان می باشد، پرداخته شده است. نمایشنامه های «لیلی و گنج»، «راز شیاطین سرخ»، «قصه کتاب»، «مزرعه امن» که محتوای اخلاقی، ملی و وطنی، آموزشی و تربیتی دارند، و به نحوی پیام خود را به مخاطب، یعنی کودکان می رسانند، مورد تحلیل ساختاری و محتوایی قرار گرفته اند. با بررسی نمونه هایی از نمایشنامه کودک، می توان گفت که آن ها دارای ساختاری با کلمه های آسان و جمله های بسیار کوتاه و قابل فهم برای کودکان می باشد و بیشتر مضامین نمایشنامه کودک، آموزشی ـ تربیتی می باشد.