صندوق های سرمایه گذاری مشترک به عنوان یکی از نهادها و واسطه های مالی، با سابقه ایی حدود یک دهه در بورس اوراق بهادار تهران فعالیت می نمایند. اهمیت این صندوق ها به جهت فعالیت آن ها در جذب نقدینگی جامعه، مهار تورم افسارگسیخته در جامعه و همچنین ترغیب افراد عادی در ورود به بازار سرمایه بر کسی پوشیده نیست. با توجه به اهمیت این صندوق ها در اقتصاد و نقش مهمی که آن ها در اقتصاد ایفا می کنند، رتبه بندی و ارزیابی عملکرد این صندوق ها با توجه به دو عامل اصلی ریسک و بازده از اهمیت ویژه ایی برخوردار است. در این تحقیق سعی شده است با توجه به شاخص هایی مثل :جنسن، ترینر، شارپ، سورتینو و ایرو، و همچنین با استفاده از نظر خبرگان فعال در بازار سرمایه ایران به رتبه بندی این صندوق ها با استفاده از روش تاپسیس پرداخته شود. شاخص های مطرح شده در این تحقیق به گونه ایی است که از یک سو به بازده و از دیگر سو به ریسک آن در دوره تحقق بازده توجه دارد. در این تحقیق از 50 صندوق پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه تاسیس این صندوق ها تا تاریخ 30 اسفند1391 استفاده شده است. نتیجه بدست آمده از این تحقیق نشان می دهد که سرمایه گذارانی که در تصمیم گیری برای انتخاب صندوق، تنها به بازده (بدون توجه به ریسک و تغییر پذیری) صندوق توجه می نمایند، در طولانی مدت دچار گمراهی و اشتباه در تصمیم گیری می گردند. واژگان کلیدی: صندوق سرمایه گذاری مشترک، ارزیابی عملکرد، رتبه بندی، مدل تاپسیس.