از لحاظ حقوقی کسی که فاقد تابعیت دولت معینی است نسبت به آن دولت «بیگانه» محسوب می شود و در فقه فردی که مسلمان نباشد «اجنبی » تلقی می شود. از جمله حقوق بیگانگان حقوق کار و تأمین اجتماعی است. بیگانگان از دیدگاه فقهی برای برخورداری از حق کار باید شرایطی را رعایت نمایند . در اسلام تأمین اجتماعی محدوده ی بسیار گسترده ای دارد و به جز برخی مصادیق اندک این مفهوم مانند انفال ،شامل تمامی اقشار مردم و حاجتمندان می شود.در حقوق ایران از جمله شرایط برای اشتغال به کار اتباع بیگانه أخذ روادید ورود با حق کار و پروانه کاراست.کارگر و کارفرما هریک دارای حقوق و تکالیفی در این خصوص می باشند.ایران دارای تعداد اندکی معاهدات در خصوص اشتغال بیگانگان است و به برخی از مقاوله نامه ها و تصویب نامه های سازمان بین المللی کار پیوسته است.در خصوص تأمین اجتماعی اتباع بیگانه مطابق قوانین متعدد مصوب در این زمینه از سال 1334،شرایط متفاوتی مقرر گردیده است. در وضعیت فعلی بیمه اتباع بیگانه که طبق قوانین و مقررات در ایران به کار اشتغال دارند تابع قانون تأمین اجتماعی مصوب 1354 می با شد مگر در برخی موارد. واژگان کلیدی:بیگانه،مستأمن،معاهد، حقوق کار،حقوق تأمین اجتماعی،روادید ،پروانه کار.