به منظور بررسی اثر تنظیم کننده های رشد جاسمونیک اسید و پوترسین بر برخی خصوصیات مورفولوژیک و فیتوشیمیایی دو رقم کَم پَر و پُرپَر همیشه بهار (l. calendula officinalis)، آزمایشی بصورت طرح کاملا تصادفی در قالب فاکتوریل با 15 تکرار اجرا گردید. تیمارها شامل غلظت های 0، 75، 150 و 225 میکرومولار جاسمونیک اسید و غلظت های 0، 50، 150 و 250 پی پی ام پوترسین بودند که بطور جداگانه در سه نوبت بر روی گیاهان هورمون پاشی شدند. صفات مورد مطالعه شامل قطر گل، تعداد گل، وزن خشک گل، وزن تر گل، ارتفاع ساقه، وزن هزار دانه بذر، طول ریشه، وزن تر ساقه، وزن خشک ساقه، وزن تر ریشه، وزن خشک ریشه، کارتنوئید برگ، کلروفیل a، کلروفیل b، کارتنوئید گل، شاخص کف کنندگی، فنول کل، فلاونوئید کل و فعالیت آنتی اکسیدانی بودند. مقایسه میانگین داده ها که توسط آزمون دانکن صورت گرفت حاکی از اینست که صفات مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی از قبیل وزن هزار دانه بذر، وزن تر ساقه، وزن خشک ساقه، وزن تر ریشه، وزن خشک ریشه، کاروتنوئید گل، فلاونوئید کل و فعالیت آنتی اکسیدانی تحت تاثیر سطح 150 میکرومولار جاسمونیک اسید در رقم کَم پَر و پُرپَر نسبت به شاهد افزایش معنی داری یافتند. همچنین جاسمونیک اسید در سطح 225 میکرومولار همچنین بطور معنی داری طول ریشه در هر دو رقم کَم پَر و پُرپَر را بالا برد. وزن هزار دانه بذر، کاروتنوئید گل، شاخص کف کنندگی، فعالیت آنتی اکسیدانی در سطح 150 پی پی ام پوترسین در رقم کَم پَر و پُرپَر بطور معنی داری افزایش یافتند. صفاتی نظیر طول ریشه، وزن تر ساقه و وزن خشک ساقه در سطح 250 پی پی ام پوترسین در رقم کَم پَر و پُرپَر بطور معنی داری بالا رفت. به نظر می رسد غلظت های 150 و 225 میکرومولار جاسمونیک اسید و 150 و 250 پی پی ام پوترسین در شرایط مورد بررسی بر خصوصیات مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی نتایج مطلوبتری داشتند. بدیهی است که این فاکتورها هم به عنوان صفات مطلوب، منبعی جهت استحصال مواد موثره دارویی و هم در طراحی فضای سبز به عنوان یک گیاه زینتی حائز اهمیت می-باشند. بنابراین آزمایشات بعدی می تواند در محدوده این تیمارها برای ارزیابی برخی دیگر از صفات ارزشمند این گیاه و یا گیاهان مشابه مورد استفاده قرار گیرند.