حوزه آبخیز نکا در گذشته با سیلاب های متعددی همراه بوده و همواره خسارات جبران ناپذیری را در پی داشته است. بنابراین اطلاع از نوع کاربری اراضی و تغییرات آن در طی زمان از موارد مهم در برنامه ریزی و سیاست گذاری کشور می باشد؛ از این رو نقش مدیریتی حوزه های آبخیز در کاهش خسارات سیل حائز اهمیت است. در این پژوهش، کاربری اراضی حوزه آبخیز نکا در سال 1379 با تصاویر سنجنده +etm و سنجنده irs-1d سال 1391 بر اساس پردازش رقومی حداکثر احتمال در محیط envi تهیه گردید. سپس مسیر 2 کیلومتری از بالادست شهر نکا توسط نقشه های پلان با مقیاس 1:1000 و ایجاد tin منطقه و الحاقیه ی hec-georas وارد محیط gis شدند. در نهایت داده ها وارد محیط نرم افزار hec-ras گردید و پهنه بندی سیلاب با تعیین ضریب زبری بستر به روش کاون در دوره بازگشت های 2، 3، 5، 10، 25، 50، 100 و 200 سال مشخص شد. نتایج حاصل از هر دو تصویر نشان داد صحت کلی تصاویر irs نسبت به+etm به میزان 3/190 درصد بیشتر بوده است. براساس نتایج به دست آمده از نقشه کاربری اراضی در محیط gis مربوط به سال 1379 و 1391، اراضی کشاورزی 8/39 درصد، اراضی غیرقابل استفاده 3/14، شهر 3/15 افزایش و در مقابل جنگل 13/24 درصد و مرتع 1/44 درصد کاهش از تغییرات را به خود اختصاص داد. نتایج حاصل از این پژوهش مقدار عمق آب گرفتگی و سطح پوشش سیلاب را به میزان 14/60درصد افزوده و ارتباط معنی داری با تغییر کاربری اراضی نشان می دهد. در نهایت تلفیق اطلاعات حاصل از تصاویر ماهواره ای و نرم افزارهای شبیه سازی پهنه ی سیلاب، ابزار مناسبی در تعیین محدوده سیل گیری و سیستم هشدار سیل ارزیابی می شود.