در حال حاضر شواهد مبنی بر آن است که بخش بزرگی از جمعیت کاری در کشورهای در حال توسعه خارج از موسساتی که بر پایه قوانین کار بنا شده اند، مشغول به کار هستند. در طول سه دهه گذشته، بخش غیررسمی نه تنها دوام داشته بلکه در مقیاس جهانی گسترش یافته است. آن چه در سال های اخیر بر اهمیت نقش و جایگاه بخش غیررسمی در کشورهای در حال توسعه افزوده است، آن است که در طول دو دهه گذشته بسیاری از کشورهای در حال توسعه (از جمله ایران) با بحران اقتصادی، تورم بالا، بازپرداخت بدهی های خارجی و رشد جمعیت نیروی کار به خصوص در مناطق شهری(در نتیجه تداوم مهاجرت روستایی) مواجه بودند. اشتغال در بخش رسمی راکد بوده و این بخش قادر به جذب مازاد نیروی کار نبوده است. تحت این شرایط بخش غیررسمی یک رشد بی سابقه و غیر قابل انتظاری را تجربه کرد.