پژوهش حاضر به بررسی زمینه های اجتماعی فرهنگی تک زیستی دختران مجرد در کلان شهر تهران پرداخته است. در این پژوهش با استفاده از روش کیفی و تکنیک مصاحبه نیمه ساخت یافته برای گردآوری اطلاعات مورد نظر استفاده شد. برای انتخاب مشارکت‏کنندگان از روش نمونه‏گیری هدفمند استفاده گردید و داده‏ها‏ی گردآوری‏شده از طریق روش تحلیل موضوعی یا تماتیک تحلیل شدند. یافته‏های این پژوهش نشان داد زمینه های نامساعد خانوادگی (از بین رفتن خانواده مبدأ، ناکارآمد بودن خانواده مبدأ)، زمینه های اجتماعی فرهنگی (نظیر بالا رفتن سن ازدواج دختران، تجربه مهاجرت تحصیلی، تاثیرپذیری از گروه همسالان) و نیازهای اقتصادی، از مهم ترین بسترهای موجود و زمینه ساز اقدام به تک زیستی اجباری دختران جوان است. از مهم‏ترین اثرات تجربه تک زیستی دختران مجرد نیز می-توان به تنهایی، ناامیدی، اضطراب، افسردگی، خلأ محبت واقعی و آرامش در کنار خانواده ، نداشتن احساس امنیت، عدم پذیرش این سبک از زندگی از سوی افراد جامعه و از همه مهم تر عدم تعلق به خانواده و شکل گیری احساس پوچی به مرور زمان در زندگی آنها اشاره نمود.