با مقایسه دو ترجمه از خانم ها شهرزاد سلحشور و مهشید نونهالی از یکی از آثار اریک امانوئل اشمیت- سوموکاری که نمی توانست چاق شود- برآنیم که ترجمه های فارسی را به لحاظ قوم مداری مورد تحلیل قرار دهیم. به همین منظور، این دو ترجمه را براساس نظام تغییر شکل آنتوان برمن مورد بررسی قرار داده و نشان خواهیم داد که کدامیک از این دو ترجمه به متن مبدأ وفادار بوده و با اجتناب از به کار گیری گرایشات تغییر شکل دهنده توانسته است بیگانگی لغوی و نحوی متن مبدأ را به زبان مقصد انتقال دهد و در مقابل کدامیک از آن دو با استفاده از گرایشات تغییر شکل دهنده، متن مبدأ را براساس معیارهای زبان مقصد مجدداً به رشته تحریر درآورده است. در پایان نیز به مقوله ترجمه مجدد خواهیم پرداخت و نشان خواهیم داد که آیا ترجمه خانم مهشید نونهالی، به عنوان، ترجمه مجدد، توانسته است اشکالات ترجمه خانم شهرزاد سلحشور را برطرف کند.