هدف از انجام پژوهش حاضر ، مقایسه تاب آوری و سازگاری اجتماعی و پیشرفت تحصیلی در فرزندان افراد معتاد و غیر معتاد بود. برای دستیابی به این هدف ، نمونه ای شامل 100 نفر فرزند افراد معتاد و 100 نفر فرزند افراد غیر معتاد از دبیرستانها ی شهرستان الیگودرز بودند که به صورت نمونه در دسترس انتخاب شدند . به منظور گرد آوری اطلاعات مورد نیاز ، از مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون و سازگاری اجتماعی بل و از میانگین نمرات درسی دانش آموزان به عنوان شاخص ارزیابی پیشرفت تحصیلی و برای تحلیل داده از روش آماری t مستقل استفاده شده است نتایج تحقیق نشان داد که میزان تاب آوری و سازگاری اجتماعی در فرزندان افراد غیر معتاد به طور معناداری بهتر از فرزندان افراد معتاد است. دیگر نتایج این پژوهش نشان داد که بین پیشرفت تحصیلی فرزندان افراد غیر معتاد و فرزندان افراد معتاد تفاوت معناداری وجود دارد