این امرکه درجامعه روابط اقتصادی به گونه ای تنظیم شود که فقر وجود نداشته باشد و همه مردم در رفاه زندگی کنند، به طبع خیلی با ارزش است و آرزوی بسیاری از مصلحان اجتماعی در گذشته و حال بوده است؛ با این حال، آنچه حتی از رفع فقرهم مهم تر است، روش این کار است . که در هرجامعه مطا بق با حفظ شأن و منزلت انسا نی شرایطی فراهم شود تا فقرا، درمسیرخود اتکایی گام بردارند و دیگر نیازمند کمک کسی نباشند. طرح خودکفایی کمیته امداد امام خمینی (ره ) در این راستا؛ نیازمندان را در کمیّتی وسیع درمسیرخودکفایی و بی نیازی تحت حمایت خود قرارداده زمینه مهم ترین اصل حضور و مشارکت در اجتماع یعنی اشتغال را برای آنان فراهم نموده است. این تحقیق با عنوان« نقد و بررسی راههای کا هش فقر دراستان گیلان با مطالعه موردی طرح خودکفایی کمیته امداد» با مدد از روش کمی پیمایشی، به بررسی میزان موفقیت طرح خودکفایی دراستان گیلان و عوامل مو ثر بر موفقیت آن پرداخته است. ازجمله عواملی که میزان تأثیرگذاری آن ها برموفقیت طرح مورد ارزیابی قرارگرفته شده است نگرش های استفاده کنندگان از طرح به زندگی بوده است این نگرش ها درابعاد ریسک پذیری، مسئولیت پذیری، استفاده از سرمایه های اجتماعی و میل به موفقیت، موردسنجش قرارگرفته شده است. سیمای مجریان طرح، ازحیث جنسیت، تحصیلات، سن، نوع سرپرستی و بُعدخانوار ازدیگرمتغیرهایی بودند که میزان تأثیرگذاری آنها بر موفقیت طرح مورد مطالعه قرارگرفته شده است. سئوالاتی که برای ارزیابی موفقیت این طرح، طراحی شده بود سطح رفاه مادی و غیرمادی مدد جویان را در قبل و بعد از استفاده از طرح بایکدیگر مقایسه می کرد . نتایج حاصل از تحقیق، تفاوت فاحشی را بین سطح رفاه مادی وغیر مادی مدد جویان در بعد از استفاده از طرح نسبت به قبل نشان می دهد بنابراین طرح خودکفایی کمیته امداد امام خمینی (ره) در کاهش میزان فقر دراستان گیلان عملکرد موفقی داشته است.