در این تحقیق به بررسی ساختار میکروسکوپی خواص سایشی و خوردگی روکشی از استلایت 6 بر سطح فولاد ساده کربنی بدون حضور و با حضور لایه میانی فولاد زنگ نزن مارتنزیتی از نوع 410 و فولاد زنگ نزن آستیتی از نوع 309 پرداخته شد. بدین منظور نمونه هایی از جنس فولاد ساده کربنی توسط روش جوشکاری قوسی تگستن –گاز (gtaw) با سیم جوش استلایت 6 به صورت تک لایه دو و سه لایه روشکش کاری جوشی شدند. لایه های میانی فولاد زنگ نزن مارتنزیتی از نوع s.s 410 و آستینی از نوع s.s 309 با روش جوشکاری قوسی تنگستن –گاز بر زیر لایه (فولاد ساده کربنی) اعمال شدند و سپس یک لایه روکش استلایت 6 بر لایه های میانی روکش داده شد. مقطع عرضی نمونه ها به وسیله میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی مورد بررسی قرار گرفت. جهت شناسایی نوع فازهای تشکیل شده در سطح روکش و فصل مشترک از آزمون پراش پرتو ایکس استفاده گردید. بررسی میزان رقت در نمونه های توسط آزمون طیف سنجی انرژی انجام شد. به کمک آزمون سختی و ریزسختی سنجی، پروفل سختی نمونه ها تهیه شد. آ‍زمون سایش روی دیسک به منظور بررسی مقاومت به سایش نمونه های روکش کاری جوشی شده با تعداد لایه های متفاوت و همچنین بر سطح نمونه های با لایه میانی انجام گرفت. سپس سطوح سایش توسط میکروسکوپ الکترونی مورد بررسی قررا گرفت و از آزمون پراش پرتو ایکس جهت شناسایی فازها پس از سایش استفاده شد. مقاومت به خوردگی نمونه ها به کمک آزمون پلاریزاسیون تافل و سیکلی بررسی شد. یافته های پژوهش نشان داد که ساختار روکش کتشکل از فازهای کاربید کروم ریز بود که به صورت رسوب در بین دندریت های کبالت توزیع شده اند. با افزایش تعداد لایه های روکش استلایت، میکانیزم سایش خراشان و ورقه ای بود فاز co(hcp) و اکسید کروم پس از سایش تشکیل شدند. نمونه با سه لایه روکش استلایت 6 را به همراه داشت و همچنین از نفوذ زیاد کروم از روکش به زیر لایه جلوگیری کرد. که این امر سبب افزایش مقاومت به خوردگی این نمونه نسبت به سایر نمونه های روکش دار شد. اعمال لایه میانی مارتنزیتی 410 افزایش رقت آهن در روکش و کاهش مقاوت به سایش روکش استلایت 6 شد.