از پلیمر طبیعی کیتوسان جهت افزایش وزن نخ ابریشم ایرانی استفاده شد، به دلیل عدم پیوند مستقیم گروه های عاملی کیتوسان بر روی نخ ابریشم، پس از صمغ گیری، ابریشم ابتدا با انیدرید عمل گردیده و با قرار گرفتن گروه های فعال کربوکسیل ب روی آن امکان گرافت نخ ابریشم با پلیمر کیتوسان به وجود آمد. اثر حلال انیدرید، سوکسینیک انیدرید و فتالیک انیدرید و در دو حلال دی متیل سولفوکسید (dmso)، و دی متیل فرمامید (dmf)مورد بررسی قرار گرفت و مشاهده شد که سوکسینیک انیدرید در حلال dmso بیشترین میزان وزن دهی بر روی نخ ابریشم را ایجاد می کند اما سبب زبری و زردی نخ ابریشم می گردد و همچنین استفاده از فتالیک انیدرید به دلیل حضور گروه سمی بنزن در آن مناسب نیست، همچنین میزان افزایش وزن با کیتوسان پس از عمل با فتالیک ایندرید بسیار اندک بود. لذا جهت بررسی دیگر خواص نخ ابریشم عمل کرده با کیتوسان، وزن دهی ابریشم باسوکسینیک انیدرید در حلال dmf انجام گرفت، آزمایشات خواص کششی نشان داد که در وزن دهی با کیتوسان ازدیاد طول تا حد پارگی و نیروی پارگی تغییر نمی کنند اما استحکام ویژه کاهش می یابد. بر اساس نتایج ir به خوبی می توان گروه های کربونیل انیدرید و گروه c-o-c درون حلقه کیتوسان را مشاهده کرد و همچنین تاثیر این گروه ها بر گروه های آمین کششی به خوبی مشخص می شود. بررسی رنگرزی با رنگ های اسیدی نشان داد که در نمونه عمل شده با کیتوسان نسبت به نمونه عمل نشده، جذب رنگ افزایش می یابد. آزمایشات ثبات شستشوی و بررسی ساختار مورفولوژیکی نخ گرافت و تغییر در میزان جذب رطوبت انجام شد و مشخص گشت که با افزایش وزن تا 14% میزان زردی و زبری کالا افزایش یافته و همچنین جذب رطوبت و قابلیت رنگ پذیری لیف افزایش می یابد.