در این پایان نامه ابتدا قوانین هدایتی که تاکنون برای موشک های ضدموشک مورد استفاده قرار گرفته است، بررسی شده است. تمامی این قوانین به بهینگی هدایت و بیشتربودن قدرت مانور موشک برخوردکننده نسبت به هدف اشاره دارند. خلاء موجود در این قوانین، که بررسی قوانین هدایت کلاسیک موجود و رفع مشکل احتمالی آن ها در برخورد با هدف می باشد، به عنوان هدف در این پایان نامه مدنظر قرار گرفته است. به منظور ایجاد امکان برای ارزیابی قوانین هدایت مدنظر، یک شبیه سازی 3 درجه آزادی مدل جرم نقطه ای از هدف و موشک برخوردکننده انجام شده است. همچنین به منظور نزدیک شدن هرچه بیشتر به واقعیت، پرواز یک موشک بالستیک به صورت کامل با مدلی واقعی از موشک بالستیک falcon-1 و پرواز کامل موشک برخوردکننده با مدلی واقعی از موشک pac-3 شبیه سازی شده است. با مقایسه قوانین هدایت کلاسیک از خانواده های تعقیب و تناسبی، قانون هدایت تناسبی افزوده به عنوان قانونی مناسب جهت درگیری با هدف بالستیک مدنظر قرار گرفته است. مشکل این قانون در اوج گیری اولیه توسط جبران سازی جاذبه مرتفع شده است. به منظور ایجاد درگیری بهینه، بهینه سازی روی قانون هدایت اصلاح شده صورت گرفته است. بهینه سازی روی قانون هدایت تناسبی افزوده به صورت تحلیلی و بهینه سازی روی جبران سازی جاذبه به شکل عددی بوده است. کمیت های مختلفی برای بهینه سازی عددی در دسترس می باشند که دو کمیت ضریب جبران ساز جاذبه و ضریب فاصله پرتاب، به عنوان کمیت های بهینه سازی مدنظر قرار گرفته است. در پایان و در راستای بررسی توانمندی این قانون هدایت بهینه، چند مانور معمول سرجنگی موشک های بالستیک مدنظر قرار گرفته است. عملکرد این قانون در مواجهه با مانور های هدف، صحه گذاری گردیده است.