در این تحقیق دیدگاه فقه امامیه در باره اجماع و ابعاد گوناگون، اقسام و حجّیت آن بنا بر کاشفیت اجماع از قول معصوم(و نَه به نحو مستقل تجزیه و تحلیل شده است. این نوشتار در یک مقدّمه و سه فصل سامان یافته است. در مقدّمه با ضرورت، پیشینه، فرضیه و اهداف روش آن رو به رو می شویم. در فصل اوّل ضمن بررسی معنای لغوی و اصطلاحی اجماع، حجّیت و اعتبار آن از منظر علمای امامیه کند و کاو گردیده است. در فصل دوم به اقسام و ابعاد مختلف اجماع پرداخته شده و تعریف و شرایط و انواع اجماع دخولی، لطفی، حدسی و همچنین حجّیت و عدم حجّیت هر یک از منظر فقها و اصولیین امامیه همراه با ادله و استدلالشان مطرح گردیده است. در همین زمینه نویسنده به اجماع تشرّفی یا تقریری که طبق آن وجود امام معصوم در میان اجماع کنندگان یا تقریر اجماع آنان توسّط امام معصوم اِحراز شده، اشاره کرده و شرایط اجماع و حجّیت آن را وا رسیده است. در فصل سوم تعریف، تاریخچه، حجّیت و ثمرات اجماع منقول ازجنبه نَقل سبب و مسبّب و نَقل اجماع به لِحاظ هر یک از آن ها بررسی، واقوال مختلف درباره حجّیت و عدم حجّیت چُنین اجماعی منعکس گردیده است. مباحث پایانی نوشتار حاضر به اجماع مرکب و بررسی قول به حجّیت و عدم حجّیت و نیزاعتبار آن به دلیل کاشفیت از قول، فعل و تقریر معصوم(از منظر عالمان امامیه اختصاص دارد.