این پژوهش با هدف پاسخ به این پرسش که موانع و مشکلات ملت سازی در قزاقستان چیست ؟ آغاز شد و این فرضیه مطرح شد که ترکیبی از فقدان مولفه های فرهنگی، تاریخی و محدودیتهای اجتماعی و جمعیتی مانعی در راه ملت سازی بوده است. یکی از منابع هویت بخشی، هویت ملی است که پیشینه آن به بعد از قرارداد و در سال 1648 بر می گردد، امروزه اعضای نظام بین المللی کنونی را دولتهای ملی تشکیل می دهند، به این ترتیب همه ی جوامع بایستی از بحران های ناشی از نظام هویت ملی عبور کنند. اگر بحران هویت را از زاویه ی شکل گیری هویت ملی برسی کنیم، سرنوشت تمامی کشور ویژه است. با فروپاشی اتحاد شوروی، جمهوری های تازه استقلال یافته از آن با دشوارهای گوناگونی در زمینه ی دولت و ملت سازی مواجه شدند، بسیاری از این کشورها با وجود ترکیب همگون جمعیتی و گروههای قومی، با بحران هویت رو به رو شدند این بحران در کشورهایی مثل قزاقستان با وجود جمعیت عظیمی از روس های ساکن در آن پیچیدگی خاصی را به وجود آورد. به هر حال پس از گذشت 15 سال از استقلال این جمهوری، این کشور توانسته است تا اندازه ی زیادی بر این بحران فایق آید. هدف از این پژوهش بررسی روند گذار از بحران هویت در قزاقستان از استقلال این کشور تا به امروز است، طبیعی است برای فهم بهتر بحران هویت در قزاقستان بایستی یک نگاه تاریخی نیز به زمینه های ایجاد آن داشته باشیم. به این ترتیب بخشی از این پژوهش به سیاست ها و اقدامات اتحاد شوروی و تأثیرات سوء آن بر هویت سازی در قزاقستان اختصاص یافته است، سپس به شکل گیری و توسعه ملی باوری قزاقی در بین قوم قزاق از یک سو و سیاست های ترجیحی رژیم قزاقستان نسبت به قزاقها از سوی دیگر می پردازیم و آثار اقدامات را در ایجاد نارضایتی و بیگانه سازی قوم غیر قزاق در این کشور به ویژه روس زبانان بررسی خواهیم کرد. بخش عمده ی این پژوهش به بررسی این موضوع اختصاص یافته است.