در این پایان نامه سونولومینسانس تک-حبابی از دو نوع مختلف مایعات مطالعه شده است. نوع اول یک مایع غیر فرار مانند آب و نوع دوم یک مایع فرار مانند اسید سولفوریک است. برای آب با استفاده از یک مدل هیدروشیمیایی معروف، سونولومینسانس حبابهای هوا، هلیم، آرگون و زیتون شبیه سازی و سپس با الهام از نتایج این رهیافت، سونولومینسانس گازهای ایده آل در اسید سولفوریک 85wt% را مدلسازی کرده ایم. نتایج عددی دلالت بر این دارد که قله دما و شدت نور حبابهای سونولومینسانسی در مایعات غیر فرار، کمتر از مقدار آن در مایعات فرار است. همچنین با در نظر گرفتن وابستگی دمایی ضریب هدایت گرمایی گازهای ایده آل مختلف تا 2500 k شدت نور محاسبه ای از حبابهای گاز ایده آل سنگین بیشتر از شدت نور حبابهای گاز ایده آل سبکتر به دست می آید که با نتایج تجربی در توافق است.