توسعه ناموزون شهرهای کشور در دهه های اخیر زمینه را برای تهیه ی طرح های توسعه ی شهری فراهم کرده است. اما با وجود گذشت چهار دهه از تهیه و اجرای این طرحها در عمل موفقیت چندانی حاصل نشده اتس. به دنبال تغییر و تحولات در اوضاع اجتماعی و اقتصادی از دهه ی 1300 به بعد و دنبال کردن جریان توسعه و فرایند آن بر پایه ی توسعه ی صنعتی و گسترش خدمات، شهرها نیز توسعه ی سریعی را به خود پذیرفتند. نمود مسایل و مشکلات شهری از دهه ی 1340 به بعد در کشور و ناهنجاریهای موجود در نظام شهرنشینی و شهرسازی در کشور، مسیولان امر را بر آن داشت تا برای سر و سامان دادن به این ناهنجاریها و بی نظمیها، اقداماتی را در چهارچوب برنامه ریزی شهری و الگوی طرحهای جامع، سرلوحه ی خود قرار دهند. بدون شک قوانین و مقررات می تواند به عنوان عامل تعیین کننده ای در اجرای طرح ها و برنامه ها نقش داشته باشد. اهمیت موضوع از این جهت است که بای اولین بار در شهر نی ریز با توجه به نظر کارشناسان و سنجش معیارهای قوانین و مقررات در اجرای طرح جامع مورد بررسی قرار گرفته است. جمع آوری اطلاعات از طریق کتابخانه ای و اسنادی و با توجه به نظرات کارشناسان از طریق پرسشنامه می باشد. جامعه ی آماری این پژوهش حدود 50 نفر از کارشناسان متخصص در امور شهری می باشند. پژوهش مورد نظر در پنج فصل جمع آوری شده است که در فصل اول به کلیات تحقیق پرداخته شده، در فصل دوم مبانی نظری و در فصل سوم، وضع موجود شهر نی ریز مورد بررسی قرار گرفته شده است. در فصل چهارم به تجزیه و تحلیل اطلاعات پرداخته شده و این نتیجه حاصل شده است که نقش قوانین مربوط به شهرسازی در طرح جامع شهر نی ریز نسبتا ضعیف می باشد، به طوری که در بحث بکارگیری کاربری ها و شبکه های ارتباطی مطابق با پیش بینی های صورت گرفته در طرح جامع، موفقیت چندانی بدست نیامده است. در فصل پنجم نیز فرضیه ها مورد آزمون قرار داده شده و به ارایه ی پیشنهادات پرداخته شده است.