حمل و نقل یکی از پایه های اساسی توسعه پایدار و متوازن در جوامع بشری به حساب می آید. بطوریکه صنعت حمل و نقل جاده ای، بخش اصلی نظام حمل و نقل در هر کشوری را تشکیل می دهد و از همین روی، از اهمیتی دوچندان برخوردار است. از سویی، صدمات و خسارات ناشی از نقصان سطح ایمنی مناسب در این بخش از حمل و نقل هر ساله زیانهای عمده ای به اقتصاد کشورها وارد می نماید و سهمی از تولید ناخالص ملی کشورها صرف هزینه های مستقیم و غیر مستقیم ناشی از این امر می گردد. این مسیله به نوبه خود بر سطح زندگی افراد تاثیرگذارده و موجبات کاهش و در نتیجه زیان و کندی روند بهبود را توسعه اقتصادی با محوریت انسان را فراهم می سازد. بر همین اساس می توان گفت که ایمنی مناسب در صنعت حمل و نقل جاده ای با توسعه اقتصادی در ایران رابطه ای همسو دارد.