ادبیات عامه یا فولکور بخش مهمی از فرهنگ مردم هر قوم گروه اجتماعی می باشد که میراث معنوی نسل های پیشین یک جامعه را تشکیل می دهد. این میراث گران سنگ فرهنگی - معنوی تجلی گاه تخیل نیرومند و احساس پاک مردم جامعه های خرد و بزرگ در دوره های مختلف زندگی بشر است، ادبیات عامه در جامعه های سنتی و میان مردمی که به آداب و سنت های گذشتگان علاقه ی فراوان دارند و به دیده ی احترام به آنها می نگرند. بخصوص روستاییان، غنی تر و عمیق تر است. اهمیت و گستردگی ادبیات عامه در این جامعه ها، بیشتر به دلیل نزدیک تر بودن زندگی مردم به طبیعت و طبیعی بودن شیوه ی زندگی آنها و در نتیجه وجود ذوق قوی و نیروی احساس و تخیل آنهاست. پس هر قومی که قدمت و پیشینه ی بیشتری داشته باشد. دارای ادبیات فولکلوری غنی تر می باشد که نسل های امروزی آن قوم باید در حفظ و ترویج آداب و سنن گذشتگان خود همت گمارند و آثار شفاهی و سینه به سینه ی آنها را ثبت و ضبط کنند. جمع آوری و نگهداری رسوم گذشتگان و ثبت جشن ها، ترانه ها، موسیقی، شعر و لالایی ها و ... باعث می شود تا گنجینه ای با ارزش هنر و ذوق آنها شناخته شود. بر همین اساس در این تحقیق، شعر و شاعری، چیستان و مثل ها، بازی های سنتی، آداب و رسوم، عقاید و خرافات، فرهنگ و هنر و قصه ها و افسانه های بجا مانده از گذشتگان مردم شهرستان باغملک مورد بررسی قرار می گیرد.