در سالیان اخیر حرکت جدیدی در طراحی سازه ها، به سمت استفاده از معیار طراحی حدی آغاز شده است. در این معیار عملکرد سازه در حالت های مختلف حدی متناسب با آن سازه مورد بررسی قرار می-گیرد. حالت حد نهایی یا استحکام نهایی از جمله حالت های حدی مهمی است که برای سازه های فولادی در نظر گرفته می شود. در کشتی به عنوان یک سازه فولادی، اولین گام در محاسبات سازه ای، محاسبه استحکام شاه تیر آن می باشد که خود تابعی از استحکام سایر المان های سازه ای است. در سازه کشتی ورق های تقویت شده مهم ترین المان های سازه ای هستند که نقش عمده ای در استحکام کشتی دارند. لذا بررسی استحکام نهایی ورق های تقویت شده در سازه کشتی از اهمیت خاصی برخوردار است. علاوه بر این یک سازه در طول عمر خود، دچار یک سری عیوب سازه ای می شود که نقش آن ها در کاهش استحکام سازه می بایستی مورد بررسی قرار گیرد. از جمله عیوب سازه ای در کشتی ها ترک های سازه ای هستند که در اثر عوامل مختلف پدید آمده و گسترش می یابند. در این پایان نامه صرف نظر از علت به وجود آمدن ترک، تاثیر آن در کاهش استحکام نهایی ورق های تقویت شده تحت بار محوری مورد بررسی قرار گرفته است. ضخامت ورق، نوع تقویت کننده، طول ترک و موقعیت آن از جمله پارامتر هایی هستند که بدان ها توجه شده است.