لپتین یک پروتیینی است با 167 آمینواسید که محصول ژن ob می باشد. این هورمون اساسا توسط سلولهای چربی سفید ترشح می شود. لپتین به طور فعال در تنظیم همیوستازی انرژی و برقراری تعادل در فعالیت های تولیدمثلی گونه های مختلف جانوری و انسان نقش مهمی دارد. در مقابل اثرات شناخته شده لپتین در فعالیت های تولید مثلی جنس مونث، نقش آن در کنترل فعالیت های تولید مثلی جنس مذکر هنوز یک موضوع قابل بحث است. یافته های مختلفی نقش لپتین در تنظیم فعالیت های گنادی در مردان را تایید می کند به این صورت که لپتین به طور غیر مستقیم از طریق سیستم نورواندوکربن مرکزی و به طور مستقیم به واسطه رسپتورهای غشایی بافت محیطی بر روی عملکرد سیستم تولید مثلی تاثیر می گذارد. اثرات لپتین به واسطه واکنش متقابل آن با گیرنده های لپتین اعمال می شود. بنابراین حضور گیرنده لپتین در مسیر تولدی مثلی مردان می تواند تایید کننده نقش لپتین در این مسیر باشد. به همین دلیل در این مطالعه حضور یا عدم حضور گیرنده لپتین را در اسپرم مردان مورد بررسی قرار داده شد. نمونه های سمن از زوج های بارور و نابارور جمع آوری گردید. سپس به منظور شناسایی این گیرنده از چندیم روش مولکولی شامل : ایمنوسیتوشیمی، فلوسایتومتری و rt-pcr استفاده شد. نتایج بررسی گویای این مطلب بود که بر خلاف سلولهای تک هسته ای خون محیطی که به عنوان گروه کنترل مثبت در نظر گرفته شده بود، گیرنده لپتین با روش ایمنوسیتوشیمی و فلوسایتومتری در سطح اسپرم افراد مشاهده نشد. ولی زمانی که بیان mrna گیرنده لپتین با روش rt-pcr اندازه گیری شد، بیان ایزوفرم بلند گیرنده لپتین فقط در 4 مورد که اکثرا نابارور بودند مشاهده گردید. بنابراین نتایج این مطالعه پیشنهاد می کند که ایزوفرم بلند گیرنده لپتین در سطح اسپرم انسان قابل شناسایی نیست. mrna ی گیرنده لپتین ممکن است در شرایطی که نقص اسپرمیوژنز رخ داده است، بیان گردد.