نام پژوهشگر: مجید فلاحپور
ام البنین فغانی مجید فلاح پور
چکیده مسئله گناه و نحوه برخورد با آن از مسائل بغرنجی است که بشر از آغاز تا کنون با آن روبرو بوده است. این مسئله به چند بعدی بودن وجود انسان بر می گردد. قرآن به مسئله گناه و رهایی از آن توجه ویژه دارد. از نظر قرآن گناه، عملی است که با اوامر الهی مخالف است و این عمل با واژه های اثم، ذنب، سیئه، خطیئه، ظلم، فحشاء، جرم، وزر نام برده شده است. و هر کدام از این ها، بخشی از گناه را بیان می کنند. علاوه براین در قرآن گناهان به کبیره و صغیره، باطن و ظاهر تقسیم شده اند. هر گناهی که شخص مرتکب می شود دارای عوامل و انگیزه هایی است و هر کدام از این عوامل، به نسبت به خودش، در انسان تاثیر گذار است؛ و دارای آثار دنیوی و اخروی است. از نظر قرآن به شیوه های مختلفی می توان از گناه پیشگیری، و آن را رفع کرد. از طریق شناخت خدا، انسان و همچنین معاد می توان از گناه جلوگیری کرد؛ و از طریق فردی مثل یاد خدا و یاد مرگ و نقش تفکر و نیت و همچنین عوامل اجتماعی مثل، امر به معروف و ... و با توبه و استغفار و انجام عمل صالح گناه را برطرف کرد. به طور کلی می توان گفت که بین اعتقادات انسان و اعمال و رفتارهایش تاثیر متقابل وجود دارد لذا قرآن انسان را به تقوی دعوت می کند و ایمان به خدا در کنترل افراد در موقعیت های خطرناک نقش مهمی را ایفاء می کند. هدف عمده این پژوهش بررسی و راه های پیشگیری از گناه و رفع آن با تکیه بر قرآن می باشد. که می تواند تاثیر قابل توجهی بر کنترل فرد بر انحرافات داشته باشد. واژگان: قرآن، گناه، راه های پیشگیری، رفع