نام پژوهشگر: وکیل حیدری

ارزیابی توزیع فضایی سرمایه اجتماعی در سطح مناطق شهری با استفاده از تکنیک تاپسیس و gis (مطالعه موردی: منطقه 3 شهر اردبیل)
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه محقق اردبیلی - پژوهشکده علوم انسانی و اجتماعی 1392
  ابراهیم علیپور   وکیل حیدری

سرمایه اجتماعی در تداوم فرآیند مدیریت شهری و حل معضلات شهری از عوامل بسیار مهمی به شمار می آید. هدف از این پژوهش، ارزیابی و تحلیل توزیع فضایی سرمایه ی اجتماعی در سطح منطقه سه شهر اردبیل می باشد. روش تحقیق مطالعه حاضر، از نو پیمایشی بوده، داده های این پژوهش با استفاده از پرسشنامه و به روش نمونه گیری سهمیه ای با تاکید بیشتر بر جنسیت مرد به دست آمده است . در تحقیق حاضر، جامعه آماری همه افراد بالای 15 سال نواحی یازده گانه منطقه سه شهر اردبیل می باشند. نحوه پاسخگویی به سوالات، مراجعه ی مستقیم به شیوه رودررو بوده است. هم چنین برای ارزش گذاری و رتبه بندی نواحی از نظر میزان سرمایه اجتماعی از مدل تصمیم گیری چند معیاره topsis استفاده گردیده است. برای بررسی میزان سرمایه ی اجتماعی در سطح منطقه سه شهر اردبیل، شاخص های مورد بررسی ابتدا توسط کارشناسان مرتبط با امور شهری وزن دهی اولیه صورت گرفته و سپس از طریق مدل ahp وزن دهی شده و در مرحله بعد ازتاپسیس به عنوان روش تصمیم گیری چند شاخصه ای استفاده شده و در نهایت با استفاده از نرم افزار arc gis، نقشه سطوح برخورداری نواحی شهر ترسیم می شود. نتایج مدل تاپسیس براساس وزن های محاسبه شده نشان می دهد که در بین نواحی منطقه سه شهر اردبیل ناحیه 7، 10 و 6 در رتبه های اول، دوم و سوم و همچنین ناحیه 1 در رده آخر سطح بندی به لحاظ سرمایه اجتماعی قرار گرفته اند. در ضمن فرضیه تمایز نواحی به لحاظ سرمایه اجتماعی در طی فرآیند تحقیق مورد تایید قرار می گیرد.

ارزیابی چرخه ی حجیات گردشگری پایدارروستایی(منطقه موردمطالعه:روستاهای شهرستان پیرانشهر)
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه محقق اردبیلی - دانشکده علوم انسانی 1394
  نسرین آشفته خضری   ارسطو یاری حصار

گردشگری روستایی یکی از انواع گردشگری است که شکل پایدار آن در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی بستر ساز دستیابی به توسعه ی پایدار جوامع محلی است. توسعه پایدار گردشگری به عنوان موتور محرک توسعه و عاملی جهت بهبود کیفیت زندگی جوامع در حال توسعه تلقی می شود. این در حالی است که این جوامع و مقاصد گردشگری آن ها در زمآن های مختلف دچار تحولاتی بنیادی می گردند که ممکن است به توسعه یا افول دائمی گردشگری در آن مقاصد منجر شود. بنابراین شناخت جایگاه مقاصد گر دشگری می تواند به مدیران و برنامه ریزان در رونق بخشی به توسعه پایدار گردشگری کمک کرده و از زوال و ناپایداری گردشگری جلوگیری کند. از این رو تحقیق حاضر در ابتدا به ارزیابی پایداری گردشگری مناطق روستایی می پردازد. سپس به ارزیابی روستاها از منظر تکامل چرخه حیات گردشگری پایدار می پردازد و پیشنهاد راهبردهای مناسب جهت تحول در فعالیت های گردشگری بر اساس شاخص نقطه تکاملی را ارائه می دهد هم چنین بر اساس نتایج بدست آمده در آخرین گام مدل استراتژیک توسعه پایدار را برای روستاهای مورد مطالعه شهرستان پیرانشهر تدوین می کند.