امروزه اینترنت مبدل به عضوی جدایی ناپذیر از زندگی روزمره ما شده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر پنج متغیر بزرگ شخصیتی (برون گرایی، تجربه گرایی، پیروی از وجدان، ثبات عاطفی و سازگاری) در میان کارکنان دانشگاه فردوسی مشهد بر عمل پرسه زنی اینترنتی در محل کار است. داده های تحقیق از طریق توزیع پرسش نامه میان 172 نفر از کارکنان بخش اداری دانشگاه فردوسی مشهد که به روش تصادفی ساده انتخاب شده بودند جمع آوری گردید. داده ها به روش معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج نشان دادند که میان هیچ یک از پنج متغیر اصلی شخصیتی و عمل پرسه زنی اینترنتی در میان کارکنان رابطه معناداری وجود ندارد. این مهم نشان داد که پنج عامل بزرگ شخصیتی پیش بینی کننده های خوبی برای رفتار پرسه زنی اینترتی در میان کارکنان دانشگاه فردوسی مشهد نیست و بایستی سایر متغیرهای دخیل را شناسایی و مورد تحقیق قرار داد.