خاورمیانه طی سالیان متمادی به عنوان یکی از حساس ترین ومهمترین مناطق جهان همواره آبستن حوادث مهم وتاثیر گذاربوده وهست . خیزش های مردمی کشورهای عربی شمال آفریقا که از اوایل سال 2011 با سرنگونی بن علی و مبارک در تونس و مصر که منجر به قدرت رسیدن جریان اخوان المسلمین گردید ، زمینه انجام این تحقیق را فراهم نمود . یکی از مهمترین جریان های فعال در اعتراضات مردم کشورهای عربی جنبش اخوان المسلمین بود که پس از چند دهه مبارزه سیاسی شرایط لازم را جهت به دست گرفتن قدرت بدست آورد. فرض اصلی این تحقیق براین است که افزایش نفوذ نیروهای اخوان در سطح منطقه چه تاثیری برکویت که برخی از شاخص های لیبرال دمکراسی مورد نظر غرب را دارامی باشد ، خواهد داشت . درفصل دوم نظریات مکتب لیبرالیسم بویژه مبحث فراملی گرای و نقش تاثیر گذارکنشگران غیردولتی برروابط دولت ها مورد بررسی قرارگرفته است .درفصل سوم ضمن اشاره به تاریخچه سیاسی کویت ، جریان های فعال در صحنه سیاسی این کشور معرفی گردیده است. در فصل چهارم ویژگی ها ووجوه مشترک خیزش های مردمی بررسی شده است .در فصل پنجم ضمن اشاره به پس لرزه خیزش های مردمی درکویت و سرنوشت نیروهای اخوان بعد از برکناری مرسی درمصر سناریوهای مختلفی جهت ادامه حیات سیاسی اخوان ( فعالیت زیر زمینی ، استحاله فکری ، ادامه وضعیت فعلی ) وپیامدهای به قدرت رسیدن اخوان در کویت مورد بررسی وتجزیه وتحلیل قرار گرفت وعلی رغم نوعی ایستایی این جریان به دلیل حوادث 30 ژوئن 2013 مصر ، به این نتیجه رسیدیم که جنبش اخوان می تواند در کویت رشد داشته باشد لکن در این مسیر با یک سری موانع داخلی ( شیعیان ، ملی گراها ، زنان و...) وخارجی (همسایگان بویژه عربستان وغرب ) مواجه خواهد شد ودرصورت به قدرت رسیدن تضاد هایی را باشیعیان ، بخشی از جریان سلفی (القاعده ) ، آزادی ونوع پوشش زنان ، لائیک بودن دانشگاه ها، آزادی بی حد وحصر رسانه ها ، اجرای احکام اسلامی در دستگاه قضا و مصوبات و قوانین پارلمان خواهد داشت .