پژوهش حاضر با هدف شناسایی و ارزیابی عوامل بحرانی موفقیت بر اجرای دورکاری در سازمان های ایرانی (مورد مطالعه : حوزه ستادی وزارت نیرو و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی) صورت گرفته است. دلیل انتخاب این دو سازمان اجرای گسترده طرح دورکاری نسبت به سازمان های دیگر و دسترسی آسان به منظور پاسخ به سوالات پرسش نامه بوده است. در دنیای سراسر اطلاعات امروزی آنچه مشاهده می شود، جایگزینی روش های سنتی با روش های مدرن حاصل از به کارگیری تکنولوژی و فناوری اطلاعات می باشد. telework یا همان دورکاری به عنوان تلفیقی از تکنولوژی های اطلاعاتی و ارتباط از راه دور و مدیریت منابع انسانی و به عنوان یک الگوی شغلی جدید برای سازمان هایی مطرح است که در اقتصاد نوین فعالیت می کنند. مطالعات تجربی خیلی کمی درخصوص شناسایی عوامل بحرانی موفقیت بر اجرای دورکاری در سازمان های ایرانی انجام شده است، لیکن ارتقای سطح خودآگاهی کارکنان، سازمان ها را بر آن داشته تا در جستجوی الگوهای متفاوت کاری و طراحی ساختاری جدید برای انجام مأموریت و رسالت خود باشند تا بتوانند ضمن برنامه ریزی بهینه انجام کار، مدیریت زمان را نیز برحسب اولویت ها و نقش های جداگانه ای که برعهده دارند، طراحی کنند. روش پژوهش از لحاظ هدف کاربردی بوده و به شیوه توصیفی- پیمایشی انجام شده است. ابزار گردآوری داده ها مطالعه کتابخانه ای، مصاحبه با برخی اساتید و خبرگان برای تأیید اولیه مراحل کار و پرسشنامه بوده است. جامعه آماری مطالعه کارکنان حوزه ستادی وزارت خانه های فرهنگ و ارشاد اسلامی و نیرو به تعداد 1218 نفر بوده اند و به منظور رسیدن به نمونه های معروف و دقیق به طوری که نسبت گروه های مختلف جنسی، سنی و تحصیلی همانند نسبت این گروه ها در جمعیت باشد، از روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک استفاده شده است و حجم نمونه مورد مطالعه ما با استفاده از فرمول کوکران تعداد 300 نفر محاسبه شده است . نتایج این مطالعه نشان می دهد که در مجموع از نظر کارمندان حوزه ستادی وزارت خانه های فرهنگ و ارشاد اسلامی و نیرو عوامل چهارگانه مورد آزمایش به ترتیب اولویت: ویژگی های فردی، ویژگی های سازمانی، ویژگی های شغلی و ویژگی های خانوار می توانند به عنوان عوامل بحرانی موفقیت در دورکاری در سازمان های ایرانی معرفی شوند.