چکیده هدف این پژوهش «بررسی تأثیر قصّه های قرآن بر افزایش هوش اخلاقی کودکان پسر پایه پنجم ابتدایی منطقه 5 تهران سال تحصیلی 92-1391» بود. فرضیه های این پژوهش عبارتند از: 1- قصّه های قرآن باعث افزایش هوش اخلاقی کودکان از بُعد صداقت می شود. 2- قصّه های قرآن باعث افزایش هوش اخلاقی کودکان از بُعد مسئولیت پذیری می شود. 3- قصّه های قرآن باعث افزایش هوش اخلاقی کودکان از بُعد دلسوزی می شود. 4- قصّه های قرآن باعث افزایش هوش اخلاقی کودکان از بُعد گذشت می شود. روش پژوهش: شبه آزمایشی با دو گروه آزمایش و کنترل و انجام پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی مدارس ابتدایی پسرانه منطقه 5 تهران در سال 92-1391 بود. حجم نمونه ی موردنظر برابر با 30 کودک 11 ساله (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل) که از میان دو کلاس پایه پنجم ابتدایی از دو مدرسه منطقه 5 تهران به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه ی 40 سوالی سنجش هوش اخلاقی لنیک و کیل (2011) بود. ضریب پایایی پرسشنامه برابر 90/0 محاسبه گردید. داده ها با استفاده از روش آماری کواریانس تجزیه و تحلیل گردید. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس در سطح 05/0 = a نشان داد که بین میانگین نمرات کودکان گروه آزمایش و کنترل در زمینه ی تأثیر قصّه های قرآن بر چهار بعد هوش اخلاقی (صداقت، مسئولیت پذیری، دلسوزی و گذشت) تفاوت معناداری وجود دارد. به طور کلی نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان داد که قصّه های قرآن باعث افزایش هوش اخلاقی کودکان می شود. واژه های کلیدی: قصّه های قرآن ، هوش اخلاقی (صداقت، مسئولیت پذیری، دلسوزی، گذشت)، کودکان