سازند میشان در 10 کیلومتری شمال شرق شهرستان کنارتخته برونزد دارد (با ضخامت 1100 متر). مختصات جغرافیایی برش مورد مطالعه عبارت است از: طول جغرافیایی آن،?57 ´28 ?51 شرقی و عرض جغرافیایی آن، ?9 ´34 ?29 شمالی می باشد. از نظر لیتولوژیکی سازند میشان شامل میان لایه های مارنی و آهکی با ماسه آهکی رس دار می باشد. مرز زیرین این سازند با سازند گچساران به صورت هم شیب و مشخص و مرز بالایی آن با سازند آغاجاری هم شیب است. لایه های کلیدی از قاعده تا راس سازند میشان عبارتند از: اپرکولینا دار اول، اپرکولینا دار دوم، بریوزوئر، شکم پا و دوکفه ای، خارپوست، خرچنگ دار اول، خرچنگ دار دوم، اویستر. این تحقیق در منطقه کنارتخته و در سازند میشان، سخت پوستانی شامل: خرچنگ ها، استراکدها و بالانوس های فسیل شده را گزارش می نماید. این گروه ها اهمیت به سزایی از نظر پی بردن به شرایط زیست دیرینه در طول عمر کره زمین دارند. سخت پوستان در دریاهای کم عمق زندگی می کرده و می کنند. لایه های خرچنگ دار در نقاطی همچون کنارتخته، فیروز آباد و شمال بندر عباس قابل تعقیب می باشند. در مجموع تعداد 4 جنس و 3 گونه از خرچنگ ها با سن میوسن میانی در برش کنارتخته شناسایی گردیده که یکی از گونه ها برای اولین بار معرفی می گردند: 1. leucosia persica, 2 .myra sp., 3. portunus withersi, 4. demania ahramensis n. sp. همچنین تعداد 10 جنس و 3 گونه از استراکد ها در برش مورد مطالعه با سن میوسن شناسایی شده اند: 1. actinocythereis levinsoni, 2. krith sp., 3. neonesidea rochae, 4. macrocypris sp., 5. senesia sp., 6. hemicytheria omphalodes, 7. amnicythere sp., 8. quadracythere sp., 9. xestoleberis sp., 10. acanthocythereis sp. یک جنس از سخت پوستان ثابت نیز شناسایی گردید که به گروه بارناکل ها یا کشتی چسب ها تخصیص داده می شود و balanus sp. نام گرفت. از نرم تنان (شکم پایان، دوکفه ای ها و خارپوستان...) موجود در این برش می توان به حضور جنس ها و گونه های زیر اشاره نمود: oliva sp., conus aff. litteratus, conus aff. allionii, conus aff. tessulatus, siphonalia cf. subnodosa, diloma (oxystele) cf. feneonianua, rostellaria aff. lucida, ampulinatica sp., natica aff. multipunctata, umbraculum sp., turritella sp., cypraea sp., glabertryonia sp., littoridina sp., dyris lataguensis, epitonium miofrondiculoides. venus multilamella, venus non scripta, venus sp., glycymeris sp., spondylus sp., spondylus cf. crassicosta, ostrea digitataii, ostrea lamellose, pecten aff. multistriatus, argopecten sp. echinolampas sp., cidaris sp., schizaster parkinsoni, micraster sp. از شاخه بریوزوآ می توان به جنس های یافت شده در زیر اشاره نمود: hornera cf. reteporacea, membranipora sp., tubucellaria sp. یک جنس از کرم های بند بند نیز در منطقه کنارتخته یافت شد که serpula cf. vermicularis نام گرفت. از فرامینیفر های یافت شده در این سازند می توان به موارد زیر اشاره نمود: astrorotalia dentate, cribroelphidium sp., elphidium sp., protelphidium sp., miliolinella sp., ammonia beccarii, rotalinoides sp., cribroelphidium vulgare, neorotalia viennati, biloqulina sp., miogypsina sp., miogypsinoides sp., neorotalia sp., heterostegina sp., operculina sp., quinqueloculina sp., dendritina range, meandropsina anahensis, pyrgo sp., miliolids sp. سن سازند میشان بر اساس فسیل های موجود از آغاز اولین اشکوب میوسن زیرین ((aquitanian تا پایان اولین اشکوب میوسن بالایی (tortonian) پیشنهاد می گردد. نزدیکی تاکسون های به دست آمده و ذکر شده در بالا در نهشته های دریایی سازند میشان که بیشتر عمق کم و نزدیک به ساحل می باشد و قرابت با مناطقی همچون شلمزار، قم، اردستان، بلوچستان و از طرفی حوضه مدیترانه، خلیج فارس و ایندوپاسیفیک این واقعیت را به اثبات می رساند که اقلا تا اواخر میوسن منطقه مورد مطالعه به صورت یک تراف باز از مدیترانه تا هند تحت پوشش آب های کم عمق بوده است.