نام پژوهشگر: امیرحسین گندمی

تحلیل سیستم میراگرهای جرمی تنظیم شده و بهینه یابی پارامترهای آن با استفاده از الگوریتم های ژنتیک
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه صنعتی ارومیه - دانشکده فنی 1392
  حامد پورهادی   اباذر اصغری

میراگر جرمی تنظیم شده (tmd) ، ابزاری است شامل جرم، سختی و میرایی که به منظور کاهش پاسخ های دینامیکی سازه و بهبود رفتار آن در مقابل تحریک های خارجی به کار می رود. نحوه عملکرد میراگر جرمی تنظیم شده بدین صورت است که با تنظیم پارامترهای میراگر، فرکانس میراگر به نحوی تنظیم می شود که موجب می گردد میراگر در فاز مخالف سازه شروع به ارتعاش نموده که این امر سبب ایجاد نیرویی مخالف جهت حرکت سازه می شود و در نتیجه نوسانات ناشی از نیروهای دینامیکی استهلاک می گردد. نیروهای دینامیکی می تواند نیروی باد، شتاب ناشی از زلزله و یا هر نیروی خارجی وارد بر سازه باشد. این جاذب انرژی به عنوان یک سیستم کنترل غیرفعال با دارا بودن مزایای عمده ای از قبیل کارایی بالا، سهولت نصب و نگهداری، و هم چنین سادگی سازوکار آن نسبت به سایر روش های کنترلی بیشتر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. به منظور شبیه سازی یک مدل واقعی تر، در این مطالعه سازه چند درجه آزادی به عنوان مدل استفاده شده است که با استفاده از رویکرد فضای حالت در مدل سازی سازه، پاسخ های دینامیکی محاسبه می شوند. تنظیم بهینه پارامترهای میراگر جرمی تنظیم شده تاثیر شگرفی در کارایی این سیستم کنترلی تحت بارهای دینامیکی دارد. الگوریتم ژنتیک که یک روش بهینه سازی فرا ابتکاری است و به طور موفقیت آمیزی برای مسائل مختلف مهندسی به کار برده شده است، در این پژوهش برای تنظیم پارامترهای بهینه میراگر جرمی غیرفعال استفاده می شود. برنامه ای در نرم افزار matlab برای تحلیل تاریخچه زمانی و بهینه سازی عددی پارامترهای میراگر، توسعه یافته است. معیار بهینه سازی، مقدار بیشینه پاسخ طبقه بام است. این رویکرد با سایر روش های مستند مقایسه می گردد که نشان می دهد رویکرد جدید موثرتر از سایر روش های مستند است و به علت پارامترهای کوچک تر میراگر جرمی تنظیم شده، عملی تر می باشد.

بررسی رفتار مهاربندهای از نوع میراگرهای اصطکاکی در سازه ‏های فولادی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه صنعتی ارومیه - دانشکده عمران 1393
  مجتبی لاهوتی پناه   اباذر اصغری

در روش کنترل ارتعاشات بدون اینکه نیاز به مقاوم سازی تک تک عناصر مقاوم سازه ای باشد با تعبیه وسایل و تجهیزات مناسبی در ساختمان کاهش تغییرمکان و بهبود پاسخ دینامیکی سازه فراهم می شود. یکی از روش‏ های کنترل ارتعاشات سازه ها تحت تاثیر بارهای لرزه ای، استفاده از وسایل اتلاف انرژی یا میراگرها است. این سیستم‏ ها با جذب و استهلاک درصد بالایی از انرژی ورودی به سازه، شرایط ایمن و پایداری را نسبت به ساختمان ‏های مشابه فراهم می‏کنند. با گسترش روش‏ های کنترل ارتعاشات و معرفی انواع مختلف از وسایل اتلاف انرژی باید با شناخت این وسایل و نحوه عملکرد آن ها، روش‏ هایی که با توجه به امکانات موجود در کشور به سادگی قابل اجرا بوده را انتخاب کرد.در این تحقیق نوعی از سیستم ‏های میراگر اصطکاکی پال مورد مطالعه قرار گرفته است. در این سیستم، عضو? بادبندی درمحل اتصال محل ت?قی دو عضو بادبند، به یک میراگر اصطکاکی متصل می‏گردد. در این سازه ها میراگرهای اصطکاکی به گونه ?ای عمل می کنند که انرژی وارد شده به سیستم مستهلک شود.?در ابتدا با استفاده از نرم ‏افزار abaqus با مدلسازی دقیق یک میراگر، نمودار هیسترزیس آن به دست آورده شده است. سپس، با قرار دادن همان میراگر در یک قاب ? رفتار غیر خطی سیستم مورد بررسی قرار گرفته است. میراگر و قاب مدل شده در نرم ‏افزار abaqus را در نرم ‏افزار sap2000 مدل و مقایسه شده است. در ادامه قاب ‏های 5، 8 و12 طبقه تحت تحلیل پوش اور، رفتار غیرخطی قاب ‏های مهاربندی شده با قاب ‏های مجهز به میراگر مورد بررسی و با مقایسه ی رفتار غیرخطی آن? ?با قاب‏ های رایج، عملکرد این سیستم جدید مورد قضاوت قرار گرفته است. ?? تلاف انرژی توسط میراگر و میزان تاثیر در کل اتلاف انرژی قاب در قاب ‏های مختلف و تاثیر استفاده از میراگر بر میزان استفاده از ظرفیت اعضای سازه نیز مورد بررسی قرار گرفته است. تاثیر استفاده از میراگر اصطکاکی پال بر روی ضریب های موثر بر ضریب رفتار و رابطه این تاثیرات با میزان بار لغزش میراگر نیز مورد مطالعه قرار گرفته است.