نام پژوهشگر: سیدعبدالله حسینی دهدشتی
رامین رییسی مسعود اولی پور
ژئوگرید ها از جنس پلیمر بوده و به عنوان یک لایه سخت کننده در خاک به کار برده می شوند و منجر به افزایش ظرفیت باربری، کاهش جابه جایی جانبی دیوار و نشست پی می-گردند. در سال های اخیر قرار دادن عرشه پل به وسیله یک پی نواری به طور مستقیم بر روی کوله به عنوان روشی کار آمد در ساخت پل مطرح شده است. در این تحقیق تاثیر فشار و عرض پی نواری بر عرض بهینه ژئوگرید بررسی شد. همچنین با در نظر گرفتن حداکثر جابه جایی مجاز دیوار به بررسی چیدمان مناسب ژئوگرید ها پرداخته شد تا اقتصادی ترین حالت که شرایط پایداری را تامین کند و جابه جایی دیوار از حد مجازی که آیین نامه تعیین کرده بیشتر نشود بدست آید. با استفاده از نرم افزار آباکوس تاثیر نوع خاکریز، فاصله آزاد پی تا نما، فاصله ژئوسنتتیک ها، سختی ژئوسنتتیک ها در هر دو حالت استاتیکی و دینامیکی تحقیق گردید. مطالعات نشان می دهد که عرض بهینه ژئوگرید با هندسه پی در ارتباط است و فشار تاثیری روی آن ندارد. تحت فشار kpa 200 و 400 فاصله بهینه ژئوگرید هاcm 60 و 30 بدست آمد. همچنین فاصله بهینه پی تا نماcm 30 و سختی بهینهkn/m 6000 محاسبه گردید. پی یکپارچه در مقایسه با پی منفرد در نشست و جابه جایی جانبی دیوار عملکرد بهتری از خود نشان داد.