تکنیک رمزگذاری شبکه ای، یک تکنیک جدید و زیبا جهت کاهش تعداد انتقالات شبکه محسوب می شود. در این پایان نامه ابتدا پس از تشریح ساختار رمزگذاری شبکه ای و ارائه مدل هایی، نشان داده شد که می توان این تکنیک را در بدنه شبکه های موردی به کار گرفت. سپس مدل ساده ی دیگری به منظور بررسی های اولیه در خصوص بکارگیری رمزگذاری شبکه ای در پروتکل aodv ارائه شد. الگوریتم این پروتکل به گونه ای تغییر داده شده است که شرایط و ساختار رمزگذاری را نیز مد نظر قرار دهد و با اعمال یک مکث کوتاه در هر گره میانی روال مسیریابی را دنبال نماید. در ساختار الگوریتم مورد بحث به منظور کارکرد مناسبتر، از بافرینگ داده استفاده شده است. علت اصلی اینکه شبکه های موردی انتخاب شده است، این است که این گونه شبکه ها نیاز به هیچ گونه زیرساختی جهت راه اندازی ندارند و پس از خرابی یک لینک ارتباطی به راحتی پس از مدت زمان محدودی مجدداً اقدام به بازسازی شبکه می کنند. همچنین دلیل دیگر این انتخاب، مصرف انرژی بالای این گونه شبکه هاست. این مصرف بالا از آنجا نشأت می گیرد که هر گره در شبکه های موردی به منظور ایجاد ارتباط با بقیه گره های شبکه نیاز به یک آنتن بیسیمی دارد. این آنتن در زمان هایی که گره اقدام به انتقال اطلاعات می کند مصرف بالایی از لحاظ انرژی دارد و بنابراین پس از مدت زمان کوتاهی انرژی گره تخلیه شده و گره مورد نظر در صورتی که شارژ مجدد نشود، از رده خارج می گردد. در این پایان نامه تکنیک رمزگذاری را در بدنه پروتکل aodv قرار داده و با شبیه سازی نرم افزاری نشان داده شده است که این تکنیک، تأثیر مثبتی بر روند کار این پروتکل ایجاد می کند. در شبیه سازی های صورت گرفته دو حالت را در نظر گرفته شده است. در حالت اول گره ها جابجایی ندارند و مکانشان در طول شبیه سازی ثابت است. در حالت دوم مکان گره ها مدام تغییر می کند. به این صورت که به صورت تصادفی مقصدی را انتخاب کرده و با یک سرعت مشخص به سمت آن حرکت می کنند و پس از یک مکث (یک زمان تعریف شده) مجدداً همین کار را تکرار می کنند. در این حالت به وجود آمدن شرایط رمزگذاری محتمل تر است و بنابراین همانگونه که در نتایج شبیه سازی نشان داده شده است، تعداد انتقالات کاهش یافته است. پروتکل جدید anc با استفاده از این الگوریتم پیشنهادی، علاوه بر کاهش تعداد انتقالات بین شبکه ای، باعث کاهش مصرف انرژی شده و کارایی را افزایش می دهد. علاوه بر این در این پایان نامه با ارائه یک مدل ساده دیگر این بار شرایط و ملزومات لازم را برای بکارگیری رمزگذاری شبکه ای در پروتکل cgsr بررسی نموده و یک الگوریتم دیگر را برای این پروتکل پیشنهاد شده است. این پروتکل شرایط مساعدی در ساختارش موجود است که می توان تکنیک رمزگذاری را در آن بکار گرفت. در آینده با شبیه سازی نرم افزاری صحت این موضوع اثبات می شود.

با گسترش روزافزون شبکه های بی سیم، استفاده از تمامی ظرفیت های آن مورد توجه قرار گرفته است. یکی از این ظرفیت ها ماهیت پخش همگانی رسانه بی سیم است. ظرفیتی که قبلاً به عنوان یک تهدید از آن یاد می شد، امروزه به عنوان یک فرصت مطرح می گردد. ایده مسیریابی فرصت طلبانه که در پروتکلی با نام exor مطرح شد، رویکردی نو جهت استفاده ی این ظرفیت در راستای مسیریابی بهتر داده ها در شبکه های مش بی سیم بود که دستاوردهای زیادی در زمینه بهبود توان عملیاتی به همراه داشت. از زمان تعریف این پروتکل تا کنون تغییرات زیادی برای بهبود کارایی، مقیاس پذیری و عملی بودن آن صورت گرفته و موارد دست و پا گیر زیادی از آن حذف شده است. با این حال، ترکیب با کدگذاری شبکه هم قادر به حل موثر مشکل مقیاس پذیری آن نشده است. استفاده از خط لوله برای انتقال داده ها در شبکه روشی برای استفاده حداکثری از ظرفیت شبکه است. ترکیب مسیریابی فرصت طلبانه با کدگذاری و خط لوله ی داده انجام گرفته ولی مشکلات حل نشده ی زیادی هنوز مطرح است. ما در این تحقیق، مسیریابی فرصت طلبانه، مفهوم خط لوله و پروتکل هایی که از آن استفاده کرده اند را بررسی می کنیم. سپس، در ادامه برای اولین بار exor را به صورت خط لوله با استفاده از ack های گام به گام در قالب پروتکلی به نام pixor پیشنهاد کردیم، که علاوه بر اصول طراحی ساده و توان عملیاتی بالا، بسیار مقیاس پذیر بوده و به صورت موثری تأخیر تحویل بالا در ارتباط با روش های فرصت طلبانه را حذف می کند. همچنین برای تقاضاهای برنامه های کاربردی چندرسانه ای زمان واقعی که نیازمند تأخیر کم و پهنای باند بالا هستند، مناسب می باشد. با استفاده از شبیه سازی omnet++، پروتکلpixor را باexor وexor-pipe مقایسه کردیم که نتایج، نشان از توان عملیاتی بهتر، تأخیر تحویل کمتر و عدم حساسیت به پارامترهای شبکه نسبت به پروتکل های مقایسه شده دارد. واژه های کلیدی: مسیریابی فرصت طلبانه، خط لوله، اعلام وصول های ضمنی، مجموعه ارسال، توزیع کننده مرکزی، توان عملیاتی، مقیاس پذیری

در اکثر پروتکل های مسیریابی در شبکه های موردی و حسگربی سیم پیغام های کنترلی در کل شبکه پخش می شود تا به کل گره ها برسد. سربار زیاد غرق کردن باعث مصرف انرژی محدود گره ها می شود. به علاوه، میزان تداخل و برخورد افزایش پیدا می کند و نرخ تحویل داده به تبع آن کاهش می یابد. در شبکه های حسگر بی سیم نیز ترافیک روی گره هایی که در نزدیکی چاهک قرار دارند زیاد است که موجب نابودی زود هنگام این گره ها می شود اولین روش به اسم dgossip برای کاهش تعداد ارسال ها در هنگام غرق کردن در شبکه موردی ارائه کرده ایم و روش خود را روی پروتکل aodv پیاده کرده ایم. aodv از غرق کردن پیغام های کنترلی برای کشف مسیر استفاده می کند. شبیه سازی ها نشان می دهند که روش dgossip سربار کنترلی aodv را به اندازه ی حداقل ??? کاهش می دهد و به همین دلیل نرخ تحویل داده نیز افزایش می یابد. روش دوم به اسم sinkm برای تحقق دو هدف برای شبکه های حسگر بی سیم ارائه کرده ایم. هدف اول کاهش ارسال بسته های کنترلی و داده ای با بهره گرفتن از روش شایعه پراکنی می باشد و هدف دوم توزیع مصرف انرژی در سراسر شبکه با آگاهی گره ها از سطح انرژی خود است. روش sinkm با روش غرق کردن و شایعه پراکنی مقایسه شده که زمان نابودی گره ها در روش پیشنهادی دوبرابر نسبت به روش غرق کردن سیل آسا به تاخیر می افتد و صرفه جویی قابل ملاحظه ای در مصرف انرژی داریم

در این پروژه یک شبیه ساز سطح سوییچ برای شبیه سازی تاخیر نامعلوم طراحی و ساخته شده است . اهمیت شبیه سازی تاخیر نامعلوم بالا رفتن دقت زمانبندی مدار می باشد. زبان مورد استفاده در شبیه سازی فرامین سطح سوئیچ زبان verilog می باشد که برای مقصود مورد نظر توسیع یافته است . برای شبیه سازی تاخیر نامعلوم از سه روش استفاده شده است : -1 استفاده از مقدار نامعلوم -2 استفاده از آمار و احتمال -3 استفاده از منطق فازی در روش اول خروجی هر سوئیچ هنگام نامعلوم بودن تاخیر آن، برابر مقداری است که از نوع ترکیب منطقی مقدار قدیمی و مقدار جدید بدست می آید. در روش دوم از چند تابع توزیع معروف جهت تحلسل آماری تاخیر یا حدس مقدار تاخیر استفاده شده است . در روش سوم از متد fpert استفاده گردیده است . در این روش امکان تغییر خروجی برای هر لحظه از زمان محاسبه می شود. الگوریتم مورد استفاده در موتور شبیه سازی الگوریتم event-driven می باشد. موتور شبیه سازی دارای قابلیت تویسع به سطح گیت می باشد. در کامپایلر از دستورهای شرطی جهت کامپایل کردن ورودیها استفاده زیادی شده است همچنین از یک ساختار میانی جهت استخراج اطلاعات سوییچ ها استفاده شده است .