بررسی تأثیر ضایعات لاستیکی در بهبود خواص بتن آسفالتی چکیده معضل وجود لاستیک های مستعمل در جهان امروزه یکی از دغدغه های مدیریت کلان محسوب می شود. از طرفی گسترش سریع شبکه راه ها- افزایش ترافیک و بارمحوری ناشی از آن مهندسان را ملزم به چاره اندیشی جهت بالا بردن کیفیت راه ها می نماید. بدین ترتیب با تبدیل لاستیک به پودر پلاستیک و استفاده از آن به عنوان یک افزودنی و اصلاح کننده رفتار عملکردی قیر بخشی از نگرانیها از بابت مسائل زیست محیطی و در پی آن عدم کارایی لازم مخلوط های آسفالتی مرتفع گردید. هدف اصلی این پژوهش مطالعه اثر مواد زائد موجود در طبیعت یعنی لاستیک های فرسوده به شکل پودر لاستیک بر روی مشخصات و رفتار رئولوژیکی و شکل پذیری قیر و عملکرد شیار افتادگی و ترک خوردگی و دوام رطوبتی مخلوط آسفالتی و همچنین مقایسه آنها با پلیمر تجاری رایج موسوم sbs است که با توجه به وارداتی بودن و بهای گران این محصول نیاز به توجه بیشتر به زباله ای به نام لاستیک مستعمل می باشد. نتایج این پژوهش نشان می دهد. افزایش پودر لاستیک در قیر اصلاح شده نقطه نرمی را افزایش و درجه نفوذ را کاهش می دهد و مقدار برجهندگی با افزایش استفاده از پودر لاستیک در قیر افزایش می یابد که در دمای بالای روسازی ارزشمند است. درصد استفاده بیشتر از پودر لاستیک رفتار الاستیک قیر را افزایش داد که باعث دوام بیشتر در مقابل تغییر شکل دائمی و شیار افتادگی مخلوط آسفالتی است. همچنین با افزایش درصد استفاده از پودر لاستیک در قیر اصلاح شده، شاخص مکانیزم ترک خوردگی خستگی در دماهای میانی کاهش می یابد. افزودنی sbs نسبت به پودر لاستیک قابلیت بیشتری در بهبود چسبندگی قیر به مصالح سنگ و دوام مخلوط آسفالتی در برابر زیان های رطوبتی به میزان حدوداً دو برابر دارد و اصلاح قیر خالص توسط sbs و پودر لاستیک شاخص tsr را بالا می برد. ( مقاومت کشتی غیرمستقیم).