این پژوهش به روش کارآزمایی کنترل شده تصادفی به دنبال بررسی اثربخشی درمان شناختی-رفتاری یکپارچه شده با حضور ذهن بر افسردگی، تعهد به درمان و کنترل قندخون بیماران دیابتی نوع 2 بوده است. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل: پرسشنامه افسردگی بک، مقیاس تعهد به درمان (سافرن و همکاران، 2007)، و آزمایش هموگلوبین گلوکوزیله (hba1c) بوده است. بر این اساس 25 نفر از بیماران کلینیک دیابت سنندج که ملاک های ورودی پژوهش را داشتند انتخاب و به طور تصادفی دو گروه مداخله و گواه گماشته شدند. نتایج پژوهش پس از هشت جلسه درمان micbt بر روی گروه مداخله نشان دهنده ی بهبودی معنادار نسبت به گروه گواه در مقیاس های تعهد به درمان و افسردگی بود. اما در مورد کنترل قند خون هر چند که میزانی از کاهش در گروه مداخله نسبت به گروه گواه مشاهده شد اما این میزان معنادار نبود. بنابراین می توان که از درمان micbt برای بهبود تعهد به درمان و افسردگی بیماران دیابتی نوع 2 سود جست. کلید واژها: درمان شناختی-رفتاری یکپارچه شده با حضور ذهن، افسردگی، تعهد به درمان، هموگلوبین گلوکوزیله، دیابت نوع 2.