درحین پالایش نفت خام، بخشی از محصولات، در پسماند برج تقطیر در خلاء یا برخی دیگر از دستگاه های پالایش بر جا می ماند، این منابع به دلیل تولید حجم قابل توجهی از آلاینده های زیست محیطی، عملا از چرخه مصرف خارج شده اند. کیفیت نفت خام استخراجی به دلیل افزایش گوگرد و فلزات سنگین موجود در آن و کاهش گراویته آن در حال نزول است. دو عامل ذکر شده منجر به تحول عمیقی در پالایشگاه های دنیا شده است، تا با استفاده از تکنولوژی های جدید از جمله گازی سازی به بهره برداری از پسماندهای پالایشگاهی، کاهش ضایعات و آلودگی های تولید شده سوق یابند. گازی سازی، فرآیندی است، برای تبدیل مواد کربن دار به یک گاز قابل احتراق یا سنتزی، در برگیرنده ی واکنش کربن با هوا، اکسیژن، بخار و یا مخلوطی از این گازها، در شرایط زیر استوکیومتری و با تغذیه اکسیژن تحت کنترل، به منظور تولید یک محصول گازی. مطالعه حاضر از روش ترموسینتیک، بر پایه ثابت تعادل، به منظور مدل سازی فرآیند گازی سازی سود می برد.بهره گیری از فرضیات، روابط تجربی و روش های محاسباتی متناسب با مساله، همچنین پیاده سازی استراتژی های متعدد بر روی الگوریتم عددی حاضر با هدف پایدارسازی و حصول همگرایی، منتهی به شکل گیری مدلی عددی می گردد، که بر حسب شرایط اولیه، پیش بینی مشخصه های نفت سنگین قابل اجرا است.