نانوکامپوزیت های خاک رس ـ پلیمر، هم در زمینه های دانشگاهی و هم در زمینه های صنعتی علاقه قابل توجهی را به خود جلب کرده اند چرا که آنها اغلب نمایشی چشمگیر در بهبود خواص حرارتی و مکانیکی تنها در درصد وزنی اندکی از نانو پرکننده نشان می دهند. به خوبی روشن شده است که این خصوصیات به شدت از وابستگی بین ماتریس و رس، پراکندگی و جهتگیری ذرات رس، در سراسر ماتریس ترموپلاستیک مورد نظر، تاثیر می پذیرد. چالش، ایجاد شرایطی مطلوب است، به منظور اینکه تمام مساحت سطح نانورس در معرض پلیمر قرار گیرد. در مطالعه ی حاضر، تاثیر افزایش نانورس سپیولیت روی کامپوزیت پلیمری، که شامل پلی آمید6 (pa6)، به عنوان پلیمر اصلی و آکریلونیتریل بوتادی ان استایرن (abs)، بادرصد وزنی کمتر، به عنوان عاملی جهت بهبود چقرمگی و مقاومت به ضربه، مورد مطالعه قرار گرفته است. نانورس سپیولیت توسط شکل سوزن مانند مشخص می شود. به طور کلی، اعتقاد براین است که مواد فیبری نسبت به پرکننده های صفحه ای شکل، سهولت پخش بهتری دارند. همچنین سپیولیت دارای بهره ی تقویت کنندگی بالا در پلی آمید و یک رابط پرکننده ی خوب برای ماتریس می باشد که این ویژگی به علت پیوند های هیدروژنی قوی بین گروه های سیلانول روی سطح سپیولیت و گروه های آمید از طرف پلی آمید می باشد. بنابراین به علت خواص منحصر به فرد نانورس سپیولیت، که به صورت همگن در کامپوزیت های پلیمری پراکنده شده، این نانورس ها به منظور بهبود برخی مشخصات کامپوزیت ها استفاده میشوند. همچنین شرایط پارامترهای فرآیندی تاثیرگذار بر روی خواص حرارتی و مکانیکی نانوکامپوزیت های تولید شده به وسیله ی قالب گیری تزریقی مشخص شده است. بنابراین درصد های وزنی متفاوت از نانورس سپیولیت، سرعت مناسب پیچه ی اکسترودر و شرایط پارامترهای دیگر طراحی شدند. خواص مکانیکی روی قطعات استاندارد astm-d638 که به وسیله ی قالب گیری تزریقی آماده شده اند، مورد بررسی قرارگرفت. هم چنین پایداری حرارتی نانوکامپوزیت ها، توسط آنالیز حرارتی مورد مطالعه قرارگرفته است. نتایج نشان می دهد که حضور نانورس سپیولیت، بر روی رفتار حرارتی نمونه ها تاثیرگذار است. علاوه برآن، خواص مکانیکی نانوکامپوزیت های تولید شده مانند استحکام کششی و سختی بهبودی قابل توجه یافته است.