چکیده: مقدمه: اکسی متولون ، نوعی استروئید آنابولیک- آندروژنیک فعال خوراکی است. از این دارو در دوزهای کم برای درمان بیماری هایی نظیر کم خونی ، کمبود رشد در بچه ها ، کاهش گسترش ویروس ایدز استفاده می شود. برخی ورزشکاران از این دارو به دلیل خاصیت آنابولیکی و تاثیر آن بر رشد عضلانی ، به عنوان داروی نیروزا در دوزهای بالا استفاده می کنند. ژل رویال یکی از فراورده های زنبور عسل می باشد که در معده زنبور کارگر به وسیله هضم ناقص عسل ایجاد می شود. این ماده از غدد هیپوفارینکس و مندیبولار به منظور ایجاد زنبور ملکه ترشح می شود. ژل رویال ماده ای ژلاتینی به رنگ سفید شیری است و دارای ارزش غذایی فراوان می باشد. تغذیه با ژل رویال عامل بزرگ تر بودن جثه ، قدرت باروری زیاد و بیشتر بودن طول عمر ملکه می باشد. در تحقیق حاضر ، تأثیر اکسی متولون و ژله ی رویال بر بافت بیضه و توان باروری آزمایشگاهی (ivf) در موش سوری بررسی گردید. در این مطالعه از 32 عدد موش سوری که در 4 گروه 8 تایی به طور تصادفی تقسیم بندی شدند ، استفاده شد. تیمار به صورت گاواژ و به مدت 4 هفته انجام شدند. پس از نمونه گیری ، اسپرم های گرفته شده از دم اپی دیدیم ، برای ivf و اندازه گیری پارامترهای اسپرم به محیط کشت انتقال یافتند و از هر موش یکی از بافت بیضه برای تثبیت به محلول فرمالین نمکی 10% و دیگری به فریزر 70 – برای انجام استرس اکسیداتیو ، منتقل شدند. پس از تثبیت ، برش گیری و رنگ آمیزی با هماتوکسیلین-ائوزین ، نمونه ها توسط میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفتند . اکسی متولون (kg/mg 5 ) سبب آسیب توبول های منی ساز ، کاهش تعداد اسپرم ها ، کاهش اسپرم های بالغ ، کاهش تحرک اسپرم ها ، افزایش استرس اکسیداتیو بافت بیضه و کاهش توان باروری شد ، در حالی که دریافت ژل رویال با دوز kg /mg 110 سبب جبران تغییرات هیستوپاتولوژیک ایجاد شده ، پارامتر های اسپرم ، استرس اکسیداتیو و توان باروری ، شد.