چکیده خرابی های گودبرداری ها در سالهای اخیر نشان می دهد که نیاز به مطالعه بیشتر در زمینه طراحی و ساخت سیستم های نگهدارنده جانبی موقت می باشد. لذا یکی از مسائل مهم مهندسی عمران در مناطق شهری، پایدارسازی جداره های قائم و شیب دار خاکی می باشد. از آن جایی که مشخصات ژئوتکنیکی ساختگاه مهمترین و تاثیرگذارترین عامل در انتخاب و طرح سیستم پایدارسازی گود می باشد، انجام مطالعات دقیق و مناسب ژئوتکنیکی پیش از آغاز انتخاب، طراحی و عملیات اجرایی پایدارسازی گود نقش بسزایی در پیشبرد منطقی و مهندسی مراحل طرح و اجرای پایدارسازی دیواره خواهد داشت. در این تحقیق با مطالعه موارد اجرایی گودبرداری های پایدار و ناپایدار، به این نتیجه رسیده شد که بسیاری از ریزش های رخ داده در گودبرداری های ساختمانی به دلیل در نظر نگرفتن تمهیدات مناسب برای پایدارسازی جداره و یا اجرای نادرست سیستم های نگهدارنده می باشد. همچنین نادرست برآورد کردن پارامترهای ژئوتکنیکی خاک محل باعث قضاوت نادرست مهندسی در بسیاری از پروژه های ریزشی شده است. در این مطالعه با مقایسه تحلیل های تعادل حدی نیروهای رانشی وارد بر سیستم نگهدارنده گود با نتایج تحلیل های نرم افزار اجزاء محدود plaxis2d8.5، به این نتیجه رسیده شد که همانند تحلیل-های تعادل حدی، تحلیل های نرم افزاری نیز براساس دوران سیستم نگهدارنده گود و جابجایی ناحیه محرک و مقاوم خاک صورت می گیرد. همچنین با مقایسه نحوه توزیع نیروهای نیروهای رانشی وارد بر سیستم نگهدارنده گود در دو حالت حفاظت کل عمق جداره گود توسط سیستم نگهدارنده و حفاظت بخش پایین تر از عمق پایداری گود توسط سیستم نگهدارنده به این نتیجه رسیده شد که در خاک های چسبنده می توان از عمق پایداری گود به پایین از سیستم نگهدارنده برای حفاظت جداره گود استفاده کرد . در نهایت نیز در این تحقیق به مطالعه پارامتریک سه پروژه اجرایی پرداخته شده است. کلمات کلیدی: گودبرداری، سیستم نگهدارنده، تعادل حدی، تحلیل های plaxis.