نام پژوهشگر: فاطمه کوهکن

بررسی اثر نانوسیلور بر عمر پس‎از‎برداشت و تولید اتیلن در گل های شاخه بریده میخک (dianthus caryophyllus)
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس - دانشکده کشاورزی 1391
  فاطمه کوهکن   سید جواد احمدی

گل میخک (dianthus caryophyllus) یکی از متداول ترین گل های شاخه بریده دنیا است. از مسائل مهم در زمینه پس از برداشت گل های شاخه بریده میخک، پیری زودرس و کاهش عمر گلجای گل در اثر عواملی مانند انسداد آوندی و افزایش تولید اتیلن و بالا رفتن میزان حساسیت به اتیلن می‎باشد. گل میخک از جمله گل های حساس به اتیلن می باشد که بسته به نوع رقم حساسیت آن به اتیلن متفاوت می باشد. استفاده از ترکیباتی با خاصیت باکتری‎کشی در محلول‎های نگهدارنده و محافظت‎کننده موجب افزایش عمر گلجای و حفظ کیفیت گل شاخه بریده می‎گردد که عمدتاً به‎علت کاهش جمعیت باکتریایی در محلول گلجای می باشد. در محلول‎های نگهدارنده، ‎از ترکیبات متنوعی استفاده می‎گردد. ترکیبات حاوی نقره در این خصوص دارای مزیت دوگانه می‎باشند. از طرفی با خاصیت باکتری‎کشی سبب کنترل جمعیت باکتریایی می‎شوند و از طرف دیگر با خاصیت بازدارندگی از عمل اتیلن‎، موجب کاهش تولید اتیلن و افزایش عمر گلجای می گردند. عمده تحقیقات گذشته معطوف به بررسی اثر نانو ذرات نقره بر خاصیت باکتری‎کشی آن و افزایش عمر پس‎از برداشت گل‎ها به سبب جلوگیری از انسداد آوندی صورت پذیرفته است. در این تحقیق برای اولین بار در دنیا از دریچه‎ای دیگر به استفاده از نانو سیلور در محلول گلجای پرداخته شده است. با توجه به تاثیر آنتی باکتریایی و آنتی اتیلنی نقره، در این تحقیق علاوه بر خاصیت آنتی‎باکتریایی نانو ذرات نقره، خاصیت آنتی اتیلنی آنها نیز از طریق بیان ژن مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور غلظت های 0، 5، 10 و 15 میلی گرم در لیتر نانوذرات نقره در دو رقم میخک miledy و montmartre در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. در رقم miledy بهترین عمر گلجای و کمترین تولید اتیلن در تیمار 5 میلی گرم در لیتر نانو ذرات نقره مشاهده گردید. در این رقم میزان جذب نقره در بافت های مختلف این گیاه در تیمار 5 میلی‎گرم بیشتر بود. در رقم montmartre اگر چه اختلاف معناداری بین تیمارها مشاهده نشد، تیمار 5 و 10 میلی‎گرم در لیتر نانو ذرات نقره عمر گلجای بهتر و خصوصیات فیزیولوژیکی بهتری را نشان دادند. میزان بالای جذب نقره در بافت برگ و ساقه در تیمار 5 میلی گرم در لیتر و در گلبرگ و نهنج در تیمار 10 میلی گرم در لیتر نانو ذرات نقره مشاهده شد. بررسی بیان ژن در گلبرگ های رقم montmartre نشان داد نانو ذرات نقره در برخی ژن های تولید کننده اتیلن مانند acs1 و acs2 اثر کاهنده بیان دارند اما در برخی دیگر مانند acs3 و aco نانو ذرات نقره موجب افزایش بیان این ژن ها گردیدند. این الگوی متفاوت بیان ژن ها در پاسخ به تیمار نانو سیلور می تواند در ارتباط با ویژگی‎های نوع بافت و نوع ژن باشد. به‎هر حال این اولین تحقیق در ارتباط با مطالعه اثرات نانو ذرات نقره موجود در محلول گلجای است و تحقیقات بیشتری می‎بایست روی این ایده جدید صورت پذیرد.