پژوهش حاضر سعی دارد که اهمیت ایجاد فرصتهای برابر برای استفاده ی همه ی کاربران از امکانات شهر را، تحت عنوان «طراحی فراگیر نیمکت شهری» بررسی کند. مبلمان شهری بخش جداناشدنی از فضاهای شهر است و طراحی مناسب پرکاربردترین جزء آن یعنی نیمکت شهری، در برقراری ارتباط میان شهروندان و هم چنین ایجاد آرامش و آسایش آن ها موثر می باشد. بنابراین برای بررسی مشکلات و پی بردن به خواسته های آن دسته از قشرهای کم توان جامعه که به علت نامناسب بودن فضاها و امکانات شهر تهران، برای حضور درفضای باز با مشکل مواجه اند و هم چنین بررسی مشکلات نیمکت های موجود در جهت فراگیربودن(قابل استفاده ی همگان)؛ مطالعه ی منابع کتابخانه ای و مطالعات میدانی به روش مشاهده ی وقایع و مصاحبه با گروه های هدف پژوهش(کم توانان جسمی شامل سالمندان و معلولان با ویلچر) انجام گرفت. سپس با استفاده از نتیجه ی یافته ها، روند ایده پردازی و طراحی آغاز گردید و تا رسیدن به طرحی مناسب از نیمکت ادامه یافت. در نهایت این پژوهش منجر به طراحی نیمکتی برای شهر تهران، با قابلیت استفاده برای اکثر افراد کم توان و سالم، شده است تا بخشی از مشکلات حضور کم توانان در شهر را مرتفع نماید.