هدف از این پژوهش بررسی و مقایسه ی سبک های ابراز هیجان (ابرازگری، کنترل و دوسوگرایی در ابراز هیجان) در افراد مبتلا به اختلال شخصیت وسواسی، اختلال وسواس اجباری، گروه مبتلا به هر دو اختلال و گروه بهنجار بود. این پژوهش از نوع پس رویدادی (علی – مقایسه ای) است. تعداد افراد نمونه 128 نفر (شامل 43 فرد مبتلا به ocpd، 40 فرد مبتلا به ocd، 15 نفر مبتلا به هر دو اختلال و 30 فرد بهنجار) است که به شیوه ی نمونه گیری تصادفی خوشه ای از طریق اجرا بر روی 400 نفر دانشجویان دختر دانشگاه های تهران انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه ی وسواس اجباری مادزلی، آزمون بالینی چندمحوری میلون (زیر مقیاس اختلال شخصیت وسواسی)، پرسشنامه ی ابرازگری هیجان، پرسشنامه ی کنترل هیجانی، پرسشنامه ی دوسوگرایی در ابراز هیجان و پرسشنامه سلامت عمومی بود. برای بررسی داده ها از روش تحلیل واریانس یک راهه، آزمون تعقیبی شفه و روش های آمار توصیفی استفاده شد. این پژوهش عدم تفاوت معنادار بین چهار گروه در ابرازگری هیجان و تفاوت معنادار بین چهار گروه در کنترل و دوسوگرایی در ابراز هیجان را نشان داد. نتیجه این که کنترل هیجانی می تواند شاخصی برای تمایز دو اختلال از یکدیگر باشد. شدت دوسوگرایی در ابراز هیجان نیز می تواند شاخصی برای تمایز دو اختلال از یکدیگر باشد. اما ابرازگری هیجان نه تنها نمی تواند به عنوان شاخصی برای تمایز گروه مبتلا به اختلال وسواس اجباری با اختلال شخصیت وسواسی باشد، بلکه حتی برای تمایز بین گروه بهنجار از بیمار نیز شاخص مناسبی نیست.