چهار استراتژی اصلی مدیریت دانش در سازمان ها عبارتند از : استراتژی حفظ و نگهداری دانش، استراتژی بهره گیری دانش ، استراتژی ذخیره سازی دانش و استراتژی ارزیابی دانش. قابلیت های زیرساختی یک سازمان نیز در قالب چهار گروه مشخص می شوند: فرهنگ سازمانی ، ساختار سازمانی، تکنولوژی سازمانی و منابع انسانی بر مبنای دانش. استراتژیهای تجاری مدیریت دانش شامل استراتژی کاهش هزینه، تمایز و تمرکز میباشد و در نهایت اثربخشی سازمان را نتیجه می دهند. نتایج تحقیق که در سازمان بورس اوراق بهادار انجام شده است، بطور خلاصه نشان می دهد که در سطح اطمینان 95%، استراتژی تجاری و قابلیت زیرساختی در ایجاد رویکرد مدیریت دانش در سازمان و رویکرد مدیریت دانش در دستیابی به اثربخشی سازمان موثر می باشد. مطابق با نتایج آزمون فریدمن، میانگین رتبه ای مدیریت دانش در رابطه با اثربخشی سازمان برابر با 30/2 در اولویت اول قرار دارد. پس از آن به ترتیب قابلیت زیرساختی با میانگین رتبه ای 08/2 و در آخر استراتژی تجاری با میانگین رتبه ای62/1 در اولویت تاثیرگذاری در مدیریت دانش و به تبع آن اثربخشی سازمان قرار دارد. همچنین شاخص های مهم و موثر در مدیریت دانش به ترتیب اولویت عبارتند از : استراتژی ارزیابی دانش با میانگین رتبه ای30/10، استراتژی بهره گیری دانش با میانگین رتبه ای 10/10، استراتژی ذخیره سازی دانش با میانگین رتبه ای 54/7، استراتژی حفظ و نگهداری دانش با میانگین رتبه ای 93/2، همچنین شاخصهای مهم و موثر در قابلیت زیرساختی به ترتیب اولویت عبارتند از : فرهنگ سازمانی با میانگین رتبه ای 18/10، تکنولوژی سازمانی با میانگین رتبه ای13/7، منابع انسانی بر مبنای دانش با میانگین رتبه ای06/5، ساختار سازمانی با میانگین رتبه ای 08/3 ، همچنین شاخصهای مهم و موثر در استراتژی تجاری به ترتیب اولویت عبارتند از: استراتژی تمایز با میانگین رتبه ای26/10، استراتژی تمرکز با میانگین رتبه ای 02/3، استراتژی کاهش هزینه با میانگین رتبه ای2/1.