لژیونلا پنوموفیلا یکی از عوامل مهم مواردتک گیری و همه گیری پنومونی های کسب شده از جامعه و بیمارستان می باشد. مطالعات اولیه نشان داده است که واکسن های کارآمد ممکن است به کنترل بیماری لژیونر کمک کند و از بروز موارد اپیدمیک جلوگیری نماید. امروزه مشاهده شده است که آنتی-ژن های چندگانه نه تنها ایمونوژنیسیتی آنتی ژن را بالا می برند بلکه باعث تحریک پاسخ های ایمنی زایی متعدد می شوند. در این پژوهش برای افزایش ایمنی متقاطع پروتئین های نوترکیب، فیوژن پروتئین flapal شامل پروتئین فلاژلین fla)) و پروتئین مرتبط با پپتیدوگلیکان pal)) که از فاکتورهای بیماری زا و از آنتی ژن های بسیار مهم باکتری هستند، ساخته و پاسخ های ایمنی محافظت کننده آن در مدل موش balb/c بررسی گردید. ژنهای کدکننده آنها از ژنوم لژیونلا پنوموفیلا سویه paris و با پرایمرهای اختصاصی طراحی شده با روشpcr تکثیر شده و به منظور بیان در سیستم پروکاریوتیک (e.coli) در پلاسمیدpet28a(+) به عنوان وکتور بیانی ساب کلون و با استفاده از روش های مولکولی تأیید گردید. با استفاده از هضم آنزیمی، قطعه ژنی flaa در وکتور حاوی ژن pal جای داده شد و ژن فیوژن تعیین ترادف گردید. پروتئین های نوترکیب مربوط به ژن ها درe.coli سویه bl21(de3) بیان و واکنش پذیری ایمنی پروتئین های نوترکیب توسط وسترن بلات پس از خالص سازی به روش کروماتوگرافی میل پیوندی با رزین نیکل مورد تأیید قرار گرفت. پاسخ های ایمنی هومورال و سلولی به فیوژن پروتئین نوترکیب و هر یک از پروتئین ها به طور جداگانه، مخلوط و کنترل های مناسب و همچنین قدرت حفاظت بخشی آنها در مواجهه با لژیونلا پنوموفیلا با روش کشت لنفوسیت های طحال و ارزیابی تولید سیتوکاین در سرم بررسی و بقا در موش های balb/c مورد بررسی قرار گرفت. پروتئین-های نوترکیب در حیوانات ایمن شده باعث تحریک قابل توجه پاسخ های ایمنی گردیدند. تولید آنتی بادی igg2a و igg2b به ترتیب در میانکنش با پروتئین نوترکیب pal و fla در گروه ایمن شده با پروتئین فیوژن نوترکیب در مقایسه با هریک از گروه های دریافت کننده این پروتئین ها به تنهایی در سطح معنی داری دیده شد (p<0.05). ارزیابی طیف سایتوکاینی پاسخ های th1/th2 بیانگر پاسخ سلولی چشمگیر نسبت به آنتی ژن های نوترکیب در گروه ایمن شده با پروتئین فیوژن نوترکیب قبل از چالش و باکتری لژیونلا پنوموفیلا بعد از چالش بود. به طوریکه ایمن سازی با این پروتئین منجر به ایمنی حفاظت بخش در چالش با باکتری شدکه با تکثیر سلول های طحالی، تولید ifn? و tnf? در سرم و بقای %100موش ها مشاهده گردید.