اهمیّت توسعه روستایی و نقش حیاتی آن در پیشرفت کشورهای در حال توسعه بر کسی پوشیده نیست. بدون شک تحقّق این مهم بیش از هر چیز در گرو توسع? منابع انسانی از طریق مشارکت اجتماعی- اقتصادی امکان پذیر خواهد بود. به نظر می رسد هویّت دادن به افراد شاغل اداری، استقلال بخشیدن به آنان و فراهم کردن زمینه مشارکت فعال آن ها در امور مختلف، عامل مهمّی در انگیزش بیشتر این سرمایه های انسانی در توسعه روستاها است. شواهد موجود نیز نشان می دهد که افراد شاغل اداری ماندگار در روستاها، به عنوان نخبگان جامعه روستایی، طی دهه های گذشته در عرصه های اجتماعی- اقتصادی، نسبت به سایر اقشار جامعه روستایی، فعالیت های چشمگیرتری داشته اند، که اغلب از دید برنامه ریزان و پژوهشگران روستایی دور مانده است. بر این اساس یک سوال اساسی قابل طرح است و آن این که اساساً ماندگاری شاغلین اداری در روستاها چه تأثیری بر توسع? اجتماعی – اقتصادی روستاها خواهد داشت؟ با این دیدگاه، پژوهش حاضر به بررسی تأثیر ماندگاری شاغلین اداری روستایی بر توسع? اجتماعی - اقتصادی روستاها با روش توصیفی- تحلیلی در بخش شیب آب زابل می پردازد. جمع آوری داده ها از طریق مطالعات کتابخانه ای و تکمیل پرسش نامه از شاغلین اداری ماندگار و غیرماندگار در سه طبقه از روستاهای(انتخاب طبقات بر اساس درصد ماندگاری شاغلین اداری در روستا) جامعه نمونه انجام شده است. برای آزمون فرضیات از آزمون مان - ویتنی و کروسکال – والیس استفاده شد. یافته ها حاکی از تأیید فرضیات تحقیق می باشد، بنابراین، ماندگاری شاغلین اداری بر توسعه اجتماعی و اقتصادی روستاها موثر است. و در ادامه پیشنهاداتی ارایه شده است.